LM napisał(a):
> Chciałem tylko nieśmiało zauważyć, że skoro pracujesz,

A pracuję? Nic o tym nie wiem. Umowy o dzieło to umowy
cywilne. Nigdy nie wiadomo, czy będzie następna. Nie wiem,
czy mi zapłacą, a jeśli nie, to muszę iść do sądu.
Gdybym pracował, miałbym zagwarantowaną pensję minimalną,
stałe godziny pracy, przystosowanie stanowiska na koszt
pracodawcy, urlopy, składki na ubezpieczenie, większą
emeryturę i inne takie.
Nie, nie pracuję.

> to jest to najlepszy
> dowód, że jesteś (chociaż częściowo) zdolny do pracy, a tym samym - nie
> jesteś całkowicie niezdolny do pracy

Dlatego właśnie twierdzę, że ustawodawca uczynił nam wielką krzywdę
nazywając dawną II grupę inwalidzką mianem całkowitej niezdolności
do pracy. Bowiem podobny do Twojego tok myślenia stosuje ZUS, a
ostatnio również sądy.
Nakieruję Cię - to, że ktoś jest całkowicie niezdolny do pracy
NIE OZNACZA, że nie może wykonywać żadnej pracy. Jeśli może wykonywać
pracę w warunkach dostosowanych do jego niepełnosprawności, to to
NIE PRZESZKADZA w orzeczeniu całkowitej niezdolności do pracy.
Jasne?
Natomiast Twoje rozumienie tego pojęcia prowadziłoby do tego,
że jakakolwiek aktywność zawodowa osoby całkowicie niezdolnej
do pracy lub całkowicie niezdolnej do pracy i samodzielnej
egzystencji powodowałaby automatyczne zredukowanie jej do
częściowo niezdolnej do pracy lub całkowicie zdolnej do pracy.
I właśnie coś takiego coraz częściej stosuje ZUS i sądy.

> więc niby co oburzającego i
> nieprawdziwego było w tym stwierdzeniu ?

Przykro mi, że niepełnosprawni nie znają nawet definicji całkowitej
niezdolności do pracy. Przecież znajomość bezpośrednio dotyczących
nas praw jest naszą jedyną bronią w starciu z instytucjami.

Pozdrawiam,
Gerard