Stephanotis grandiflora.

Nie lubi za duzo wody, szczegolnie zima. Lepiej za sucho niz za mokro.
Nie cierpi, gdy sie zmienia pozycje, zawsze po tym choruje. Jesli sie
obroci donice w czasie kwitnienia, kwiaty opadna. Lubi duzo slonca zima,
mniej latem. Bardziej woli oplatac drewno niz metal. Nawozic latem,
szczegolnie, gdy kwitnie.
Magdalena Bassett


Mictlan wrote:
>
> W innych zrodlach roslina ta zwana jest stefionotis. Jest to roslina pnaca,
> o zgrubialych lisciach, kwitnaca bialymi kwiatami.
> Niestety mam z nia nastepujace problemy. Rosliny nie mozna utrzymac na
> palaku, gdyz gubi liscie, nie mowiac o tym ze zupelnie nie da sie jej oplesc
> na ten palak (chociaz pierwotnie byla na nim utrzymywana). Pedy ktore
> wypuszcza gubia liscie, tzn najpierw rozwijaja sie silne mlode, blyszczace
> listki, a kiedy podrastaja staja sie coraz bledsze i opadaja.
> Roslina rozwija mi sie jedynie w poblizu woskowicy (bodajze tak sie ten
> kwiat nazywa), tzn wspina ssie uparcie po jej pedach i w tych miejscach
> gdzie pedy maja stycznosc z druga roslina, liscie zachowuja swoj urok i
> rozwijaja sie prawidlowo. niestety sytuacja taka ie nastepuje kiedy usiluje
> rosline nakierowac na wlasne pedy. Wtedy zaczynaja one obumierac.
>
> czy ktos moze mi powiedziec jak prawidlowo powinno sie utrzymywac ta
> rosline, aby nie tracila lisci w dolnej czesci pedu i aby mozna ja blo
> ukierunkowac na palak?
>
> Pozdrawiam
>
> Mic