Użytkownik "izela" <i...@o...pl>
news:bjh6rq$cso$1@nemesis.news.tpi.pl...

> Witam, odbylam z dziewczyna dwie dlugie rozmowy, i dopiero po
> tej wczorajszej odkrylam iz jej problemem nie jest sytuacja mamy
> dziecka-noworodka w szpitalu, ale strach przed barkiem
> akceptacji srodowiska w ktorym zyje..Mowi, ze gbyby nie
> miaszkala na takim osiedlu..
> Staralam sie jej pomoc, widzialam jej coreczke- jest sliczna,
> jednak juz w okresie plodowym wykryto chorobe genetyczna- to
> Was pewno nie interesuje-stara sie byc dzielna, spedza caly czas
> przy dziecku ale:
> 1.jej starsze dziecko jeszcze niemowlaka nie widzialo
> 2.mowi, ze nie pozwoli sie przeniesc do innego szpitala i ze
> szpitala wypisac
> 3.przekonuje lekarzy ze z dzieckiem sobie w domu sama nie
> poradzi- mimo iz kwalifikuje sie do wyjscia do domu
>
> Moze sie myle, ale mimo ogromnej checi pomocy jej- brakuje mi
> argumentow..
> Jak ja przekonac iz nie wszscy ludzie nieakceptuja ludzkiej
> ulomnosci; ze nie wszyscy beda patrzec na nia jak na mame
> dziwaka..
> Mowie jej, ze moze to dziecko da jej najwiecej szczescia w zyciu,
> ze boi sie czegos czego jeszcze nie zna, a powinna sie cieszyc
> kazda chwila i ze skoro lekarze dawali jej dziecku 3 tygodnie, a
> mala ma juz 3 miesiace to wola jej zycia jest warta szacunku
> Nie wiem.. Boje sie ze strace z nia kontakt w czasie gdy
> najbardziej bedzie potrzebowala wsparcia-..
> Jak ktos ma jakies pomysly, moze powiedziec cos co moglabym
> jej wydrukowac..
> no.. tak sobie.. moze nie pozostanie to bez echa..
> pozdrawiam
> izela

Znamienne jest, że nie piszesz nic o ojcu dziecka, tak jakby jego
ten problem nie dotyczył...
Osobiście znam kobiety które gdy znalazły się w podobnej sytuacji
i zabrały dzicko do domu - były porzucane przez samolubnych,
niedojżałych do roli ojca - partnerów.
Opowiedz dziewczynie przypowieść Salomona o miłości,
gdy rozstrzygając spór pomiędzy dwoma kobietami do kogo ma
należeć dziecko - nakazał dziecko przepołowić i dać każdej
kobiecie swoją część. Ta matka, która prawdziwie kochała
nie zgodziła się na to i zrezygnowała ze swojej części aby
ratować życie dziecka...

Powiedz dziewczynie, że jeśli zdecyduje się wziąść kalekie
dziecko do domu, to będzie to jej świadomy wybór. Niech się
nie martwi, że starsze dziecko go nie zaakceptuje.
W wielu rodzinach takie kalekie dzieci są obdarzane szczególną
miłością i troską właśnie - rodzeństwa.

Powiedz dziewczynie, że jeśli podejmie się tego trudu, to czeka
ją wiele przykrości. Szyderstwa złośliwych sąsiadów, konieczność
odmawiania sobie wielu rozrywek bowiem dziecko ułomne
absorbuje własny czas, który mogła by poświęcić na inne zajęcia.
Powiedz jej także, że nikt jej za to nie podziękuje, a jedyną nagrodą
będzie uśmiech dziecka choć w oczach będzie miała nieraz łzy...

To tyle
\|/
re: