Sokrates tak oto pisze:

:: No i bardzo dobrze, że się starałaś, co wcale nie znaczy o
:: głupocie:-)) Pomyśl sobie teraz, o ile mniej energi będziesz
:: musiała zebrać, by częściej uskrzydlać swego męża i dzięki
:: jego częściejszemu zadowoleniu o ile więcej motywacji
:: osiągnie, by odwzajemniać tobie swoją satysfakcję na różne
:: sposoby.

OK, wiemy już, że mężczyznom "do życia", zamiast długiego, namiętnego
kochania wystarczy czasem błyskawiczny numerek za rogiem ;-) Ale ja mam
jeszcze jedno pytanie. W sumie znam na nie odpowiedź, ale tylko jednego
mężczyzny (mojego męża), więc chciałabym też wiedzieć, jak to jest u innych
panów. Z czystej ciekawości. Czy do pełni satysfakcji seksualnej mężczyzny
zawsze niezbędne jest także pełne zadowolenie (czyt. orgazm) jego partnerki,
czy czasem wystarczy, gdy po prostu "użyczy" mu ona tylko swego ciała, że się
tak trochę niezręcznie wyrażę. Oczywiście nie chodzi mi o teraz o
praktykowanie tego procederu przez całe życie, ale czasem zdarza się tak, że
kobieta w danej chwili/dniu nie ma aż tak dużego potencjału, by rozbudzić się
w ciągu kilkunastu sekund, a mężczyzna już przebiera nogami ;-) Żeby nie
było, że tylko pytam, to napiszę, że mi zadowolenie partnera nie jest aż tak
bardzo do szczęścia potrzebne, ale oczywiście miło jest (bardzo :-), gdy ma
to miejsce. A jak to jest u Was Panowie/(Panie też:-)?

--
Pozdrawiam
Maja