On 26 Lis, 10:06, Sender <m...@k...pl> wrote:
> Iza pisze:
>
>
>
>
>
> >>> Leżywszy na plecach o ścianę oparta nogami
> >>> myślałam nad cudu słowami.
> >>> Może tak krew co dotąd tylko w nogach była
> >>> Tak mnie natchnęła i pobudziła.
> >>> Umysł otwarty i czysty
> >>> fakt jasny i oczywisty.
> >>> Słowa są darem w swoim rodzaju
> >>> Człowiek i człowiek mówią... na Boga mówią, nie szczekają
> >>> Jak dobrze ,że słowo ma te przewagę
> >>> daje - rumieńce, ale i odwagę
> >>> Człowiek i  człowiek ich potrzebują
> >>> zaiste wówczas żyją i czują, rozumują
> >>> Słowa - są żółcią i miodem...
> >>> Skutkiem pragnień, myślenia dowodem....
> >>> Słowa - są chlebem i równe śmiertelnym mieczom
> >>> Owszem potrafią i karmić do syta... czasem do cna kaleczą
> >>> Słowa są słodyczą kiedy w potrzebie...
> >>> A pachną gdy twarz przy twarzy -prezentem, preludium gdy się zdarzy
> >>> swądem i dramatem gdy nie zdarzy
> >>> Wówczas jak rozżarzona pieczęć wypalają na sercu
> >>> martwiczy znak - zgódź się bo to prawda ...tak
> >>> Słowa dają sens...
> >>> Słowa dają nadzieję - wczoraj przez nie łkała, a dziś ...ku nim
> >>> się śmieje
> >>> Słowa drażnią gdy głupie, puste, gdy racji w nich brak,
> >>> człowieczeństwa brak
> >>> Słowa bywają lekarstwem dla serca... umysłu ...i duszy
> >>> Skałę ignorancji nimi kruszysz,
> >>> beton uprzedzeń tłuczesz zacięcie
> >>> Eh! Spięcie?... Musi być to spięcie
> >>> Sercu złamanemu są maścią bandażem bo spójrz...
> >>> dzisiaj marzysz a jutro sens istnienia ważysz
> >>> Dla umysłu są afrodyzjakiem...
> >>> zbędnie by tłumaczyć, wszyscy wiedza jakiem
> >>> Duszy bywają przystanią, ochroną, ostoją bo dusze są lękliwe
> >>> A nawet gdy dusze bywają jak masyw skalny
> >>> to czasem za mało by również się nie lękały
> >>> I znów nogi położyłam na kapanie, pierzchła jasność
> >>> Oh... już wiem czemu nie mogę spać, on znów chrapie
> >>> Może gdy jutro z nogami na ścianie - przyjdzie świt w myśleniu ... a
> >>> zniknie chrapanie.
> >>> ____
> >>> Iza(bedezycnasterydach)
> >> Przekora
>
> >> "Inteligentna twarz"
> >> "Ten system się rozkraczył"
> >> "Zwiastuny śmierci - tak"
> >> "Nie może być inaczej"
> >> "Tiku, tiku - tak"
> >> "Na plecach, czy na wznak?"
> >> "Jak wolisz dziś mała?"
> >> "co duszyczka by chciała?"
> >> "Dać ciała"
> >> a zegar taki tyka tak
> >> "tik, tak"
> >> "Znak czasu - siebie znak"
> >> "swój znak"
> >> "nasz znak"
> >> "Tak?"
> >> Tak
> >> "...a wała"
>
> >> ;)
> >> Edward Robak* z Nowej Huty
> >> ~>°<~
> >> miłośnik mądrości i nie tylko :)- Ukryj cytowany tekst -
>
> >> - Pokaż cytowany tekst -
>
> > Klak!...Klak!...Klak!
> > Czas pan  na włościach do tyłu płynie
> > Śmierdząca sekunda, po śmierdzącej minucie daje fory śmierdzącej
> > godzinie
>
> > Śmierdzący czas drwi z nas...
> > Daje
> > Łaje
> > Krytykuje
> > Kpi
> > Klakkli!...Klakkli!...Klakkli!
>
> > Śmierdzący czas kocha nas
> > Płodzi
> > Rodzi
> > Schodzi nas i rozchodzi
> > Śmierdzący czas nienawidzi nas
> > Starzeje nas
> > Ogłupia nas
> > Uśmierca nas
> > Chlast!...Chlast!...Chlast!
>
> > A tam gdzie zabierze wreszcie nas
> > Przestaje boleć... dręczyć
> > Znika smrodu czas
> ___
> > Iza
>
> Bardzo fajne wiersze :-)
> Musisz być chyba naprawdę nieprzeciętna osobą.
> Zmusiły mnie do zastanowienia, czy w twoim
> przypadku aby na pewno powinno się odmawiać ci prawa do demonstrowania
> egocentryzmu i ekscentryzmu, właściwego 'minogom'.
> Niedawno stałem pod sklepieniem Kaplicy Sykstyńskiej rozdziawiony z
> zachwytu, podobnie jak wszyscy tam zebrani i czułem dumę jak mało kiedy,
> że jestem człowiekiem.
> Przewodnik jednak nie tylko pokazał nam wyjątkowe piękno sklepienia
> kaplicy, ale też zwrócił nam uwagę na ułomność jego autora.
> Michał Anioł był bardzo trudnym człowiekiem.
> Potrafił przez rok w ogóle nie myć się podczas swojej pracy i być bardzo
> szorstki w obyciu. Potrafi nawet rzucać podanym jedzeniem jak ktoś
> przerwał jemu pracę, która przecież głównie odbywała się w jego głowie.
> Dziś wielbi go pół planety, jego dzieła budzą w ludziach
> najpiękniejsze emocje, ale ludzie z jego otoczenia bardzo go nie lubili
> i nie szczędzili mu wyzwisk ani upokorzeń, w reakcji na jego
> ekscentryczne sposobienie.
> Ciekawe, kto nie chciałby zostawić po sobie takiego śladu, za który inny
> byliby jemu, chociażby kilku i chociażby przez chwilę.
> Jednak ciekawe też ile chcieliby oni za to poświęcić i czy mieliby w
> ogóle jakiś wybór?
> Bez Michała Anioła ten świat bez wątpienia byłby o wiele uboższy, ale
> gdyby ktoś chciał mi dać dar taki jak jego i żądał takiej ceny, którą on
> zapłacił za niego w swoim życiu, to chyba raczej chrzaniłbym taki dar.
> Gdybym tylko miał taki wybór.
> Oczywiście nie każdy jest Michałem Aniołem i samo 'bytowanie' na pewno
> nie upoważnia do arogancji. Na ten przywilej trzeba sobie zasłużyć.
> MS- Ukryj cytowany tekst -
>
> - Pokaż cytowany tekst -

Jesteś chyba mocno sfrustrowanym człowiekiem, ale to sie dla leczyć
choćby psychoterapią względnie Prozakiem.
Jednak nie to jest najbardziej niepokojące w Twojej tu egzystencji.
Widzę jakiś niesamowity rozdźwięk w Twoim jestestwie.
Mianowicie raz mnie obrażasz, poniżasz, prowokujesz a potem
stwierdzasz, ze właściwie możesz ostatecznie zmienić zdanie na mój
temat, gdy moje proste pytanie zdają się wprawiać Cie w zakłopotanie.
Potem twierdzisz, że jestem ignorantką, beztalenciem i "papugą"
podczas by "za chwilę"
dać mi dyspensę na egocentryczności i ekscentryczność.
Wiesz w zasadzie nie czuj się absolutnie zobligowany do zastanowienia
sie nad tym
wnioskiem, ale mężczyznami niepewni siebie, wzbudzają we mnie litość.
Choćby nawet w kółko pletli bzdury to sam fakt z jakim p0rzekonaniem i
stanowczością połączoną ze stabilizacją się tego trzymają już sprawia
we mnie poczucie relatywnego szacunku. Natomiast Ty jesteś kompletnie
nie spójny zmieniasz zdanie, pozdrawiasz by zaraz arogancko zjechać -
jednym słowem nie jak facet a kobieta w PMS. Wybacz takie jest moje
zdanie. Niewątpliwie masz wiedze, niewątpliwie w czymś sie
specjalizujesz i jesteś the best niemniej, bywasz totalnie dla mnie
chwiejny tym samym żałosny.
Zrozum, ja jestem tylko zwykła zawodówą, ale mam coś czego ty nie masz
- morze empatii nawet dla ludzi Twojego pokroju. I za każdym razem
staram się Ciebie zrozumieć, jak i z resztą na prix.
Szanuję ludzi wszelkiego pokroju z wyjątkiem zboczeńców, degeneratów i
chamów.
Pieniądze i pozycja nie robią na mnie wrażenia, dzięki czemu nie
szukam pseudo przyjaciół w elitach finansjery, którzy po trupach lezą
do mamony, której notabene nie maja nawet kiedy spożytkować - w
szerszym zakresie tego zagadnienia. Natomiast wiedza i owszem, a bywa,
że i ''burak" czymś zadziwi i zaimponuje.
Oto tak panie PMMM ;)
___
Iza(jadepodawkesterydowooddechową)