> Teraz wlasnie rozmawiam z wami,rozmawiam tez szczerze z innymi osobami
jak
> jest okazja.
> Ksiazki teraz nie bede mial czasu czytac, zreszta zbyt czesto sie zawodze
na
> nich, wiec to grozi strata czasu, a ty jaka polecesz?
> na obraz nie mam pomyslu, jestem malo kreatywny, co warto malowac? (mam
> tylko dlugopisy i olowek)

Cieszę się, że poważnie potraktowałeś mój post. Dzięki temu stwarzasz
atmosferę, w której łatwiej może nam się rozmawiać.
Człowiek wówczas czuje się dowartościowany, gdy pojmuje, że jest czymś
więcej niż kolejną mrówką w mrowisku. Terapia która może Ci pomóc polega na
zwiększeniu twego znaczenia dla samego siebie. W tym celu zazwyczaj
utalentowani artyści zaczynają tworzyć, niejako na nowo odkrywając samych
siebie. Ja sam miałem takie problemy jak ty; czułem się odrzucony przez
środowisko, niezrozumiały i bez przyjaciół. Wtedy odkryłem w sobie dar, dar
uczenia się i tworzenia.
Tobie polecam czytanie, z tego względu, że nie wymaga ono żadnej większej
wiedzy, ani zdolności artystycznych. Proponowałbym Ci przeczytanie 'Wstępu
do Psychoanalizy' Zygmunta Freuda, jednak jest do dość obszerna lektura, i
może Cię szybko zniechęcić, więc jeśli jesteś osobą raczej mało upartą,
zalecam przeczytanie 'Życie po Życiu' Raymond'a Moody'ego - to dość łatwa
książka poruszająca wydawało się banalny temat, ale jest wielce ułatwiająca
w terapii o której teraz prawię. Jeśli jednak chcesz od razu przejść do
konkretów swego istnienia, to polecam 'Podstawy Psychologii Analitycznej'
Karla Gustawa Junga - to genialna wręcz książka dla początkujący osób,
bowiem jest napisana w formie pięciu wykładów. Jest ona tłumaczeniem z
języka angielskiego, więc napisana jest prostym językiem zrozumiałym dla
każdego. Tak, tą książkę powinieneś przeczytać na początku...

N.