Nie wiem co to jest. Moze depresja???Moze poczatek schizofrenii???Nic
sie nie chce. Nic nie interesuje. Najchetniej siedzialbys w domu, w
swoim pokoju i nie wychodzil z niego, z nikim nie rozmawial....W
malych 4-rech katach straszny balagan. Warstwa kurzu rosnie, ale to
czlowieka nie wzrusza...Nie rusza zupelnie nic....oprocz seksu(to
brzmi glupio, ale to nie jest glupi zart). Zanim sie za cos zabierzesz
to mija tyle czasu, ze w sumie trzeba juz znowu isc spac. Spisz
popoludniami a i w nocy nie masz problemu z zasnieciem. Nie ma w Tobie
ni odrobinki wrazliwosci na piekno, na cierpienie. Sprawy, ktore Cie
wczesniej doprowadzaly do lez w tej chwili sa Ci obojetne. Czujesz, ze
poruszasz sie tylko dzieki podmuchom wiatru, ktory raz wieje Ci w
plecy, raz w oczy...a Tobie i tak wszystko jedno. Czujesz,ze Twoje
zycie sie juz skonczylo, jakbys czekal na smierc...nie....jakbys juz
na nic zupelnie nie czekal...Tak sie czujesz, kiedy jestes sam...Kiedy
jednak obok jest ktos, kto wydaje sie byc kims bliskim, czujesz, ze
tak naprawde jest to tylko zludzenie. Kiedy nie zatanczy, jak zagrasz,
wsciekasz sie przez chwile, dajesz sie poniesc emocjom, ale to tylko
krotkie minuty. Pozniej znow Ci wszystko obojetne....I nawet pisanie
nie wychodzi.Sklecenie jednego krotkiego zdania jest problemem.
Wszystko jest takie ciezkie, jakby nie na Twoje sily. Pod dniem
dzisiejszym ziemia sie zapada.