> Cze?ć.
> Jestem Nowy.
> Tylu tu m?drych i znaj?cych się znawców człowieka.
> Powiedzcie mi proszę
> czy odtwarzanie psychologii Jezusa i Jego życiorysu ma sens.
>
--

Dziękuję, że zwróciłe? się wła?nie do mnie z tym pytaniem.
Odpowiem ci, skoro tak ładnie mnie o to prosisz.

Odtwarzanie psychologii Jezusa i Jego życiorysu ma nie tylko sens, ale jest
też
i zbędne.
Ma sens, bo istnieje Ľródło wiedzy: Biblia i ?więta Tradycja.
Jest zbędne, bo psychologia Jezusa przekracza każd? psychologię,
a Jego żywot sięga daleko poza ten ?wiat.
W tym ?cisłym podej?ciu, w podej?ciu ograniczaj?cym się jedynie do ludzkich
możliwo?ci poznawczych,
ani psychologia ani ‘żywot’ Jezusa nie s? zatem poznawalne.

--

Nie ma się czemu dziwić.
Wszak Tajemnica Syna Bożego przekracza wszelk? ‘psychologię’.
Tajemnica Syna Bożego przekracza pytania ograniczone do ?wiata i
historii: ‘sk?d’ i ‘dlaczego’.
Jezus żył na Ziemi. Miał swe ziemskie życie, ziemsk? egzystencję.
Jest to jednak tylko czę?ć Tajemnicy Syna Bożego.
Trzeba bowiem pamiętać o Jego odwiecznym pochodzeniu, że jest Słowem
Wcielonym.
Jednocze?nie Chrystus jest obecny nie tylko u pocz?tku ?wiata, ale także
[jednocze?nie] u kresu dziejów.
U kresu dziejów na nas czeka niecierpliwie i z utęsknieniem.
Obiecał przecież, że wtedy objawi się nam wszystkim we wszystkich.
Prawdę bowiem mówi Przenaj?więtsza Trójca, gdy o?wiadcza:
‘Jam Alfa i Omega, Pierwszy i Ostatni, Pocz?tek i Koniec’.

--

Zatem studiowanie żywota Jezusa z Nazaretu ma sens jedynie z perspektywy
wiary.
Inne perspektywy zawsze zwiod? na manowce poznania.
Perspektywa wiary jest po prostu niezbędna, ponieważ do tego, co najbardziej
istotne,
nie sposób doj?ć drog? rozumow?.
Jezusa Chrystusa i Jego orędzie można przyj?ć jedynie w posłuszeństwie
wiary.
I nie ma co się lękać, jakoby Jezus Chrystus w ten sposób przestawał być
rzeczywistym Jezusem
a stawał się jedynie Chrystusem wiary.
To tylko pozór, gdy na żywot Jezusa chce się patrzeć powierzchownie.
Rzeczywisty Jezus Chrystus jest bowiem Jezusem Chrystusem rzeczywistej
wiary.
Nie ma innego.
Wiara jest tak przyporz?dkowana rzeczywistemu Jezusowi Chrystusowi,
jak oko barwie, a ucho dĽwiękowi.

--

Posłuszeństwo wiary nie oznacza jednak, że nie da się podj?ć trudnych pytań
i
narzucaj?cych się w?tpliwo?ci.
Można ich szukać w Nowym Testamencie.
S? tacy psychologowie, którzy specjalizuj? się w odnotowywaniu różnych
pozornych sprzeczno?ci
tekstów Nowego Testamentu.
Po co to robi??
Na pewno nie po to, by działać na własn? szkodę, lecz po to by, pogłębiać
swoj?
wiarę.
Samo bowiem znalezienie pozornych sprzeczno?ci nie jest celem
lecz celem jest poł?czenie ich w nieogarnion? jedno?ć tego co istotne.
Uwypuklenie istotnych napięć prowadzi bowiem do pogłębiania znajomo?ci
psychologii i żywota Jezusa z Nazaretu.

--

Błędem jest mniemanie, że koleje życia Jezusa z Nazaretu były z góry
zaplanowane.
Że życie, ?mierć, zmartwychwstanie i wniebowst?pienie Jezusa musiały
nast?pić.
To, że Bóg od zawsze wie, że tak się stało, nie oznacza wcale, że musiało
się
stać.
Spójrzmy na fakty.
Jezus zaczyna publiczn? działalno?ć.
Jakie s? wtedy możliwo?ci?
Oczywi?cie najróżniejsze, a nie tylko ta najokrutniejsza.
Rozpoczęcie działalno?ci publicznej przez Jezusa jest otwarciem się Boga na
różne możliwo?ci.
Powiedzmy sobie szczerze - Chrystus mógł zostać przyjęty,
a wtedy Królestwo Boże przyszłoby w jawnej postaci i wszystko przemieniło.
Męka, ?mierć i zmartwychwstanie to konsekwencja wyboru swoich,
ponieważ Słowo przyszło do nich, a oni Go nie przyjęli.

--

Przywykli?my uważać życie i działalno?ć Jezusa z Nazaretu za ?ci?le ustalone
od
samego pocz?tku.
Jeste?my niezwykle głęboko przekonani, że skoro tak się stało, jak się
stało,
to znaczy, że tak się stać musiało.
Jest to tylko nasze przekonanie, które niektórych doprowadziło do
heretyckiego
pogl?du
o rzekomym przeznaczeniu co do wieczno?ci, którego człowiek zmienić nie
może.
Z faktu, że męka, ?mierć i zmartwychwstanie Chrystusa zostały zapowiedziane
przez proroków,
wcale nie wynika, że wszystko to stać się musiało.
Jest akurat na odwrót, Bóg zapowiedział poprzez proroków, że swoi, do
których
przyjdzie Słowo,
dokonaj? wła?nie takiego a nie innego wyboru.

--

To ludzie dokonuj? dobrowolnych wyborów.
Sposób w jaki ludzko?ć miała zostać odkupiona, również został wybrany przez
ludzi.
Sam fakt odkupienia jest najważniejszym wydarzeniem w historii ?wiata.
To prawda.
Z drugiej strony jednak fakt odkupienia tak nam wszystko przesłania,
że zapominamy, jak niesłychany był sposób, w jaki się ono dokonało.
Że zapominamy, że Jezus z Nazaretu nie musiał być ukrzyżowany.
Że wobec Boga i ludzi nawet nie powinno się było dokonać wła?nie tak jak się
dokonało.
To ludzie nie zechcieli przyj?ć Go i Jego Orędzia.

--

Swoi nie chcieli przyj?ć Słowa.
To fakt.
Lecz mogli przyj?ć Słowo.
Mieli wybór.
W tym wyborze byli, s? i będ? całkowicie wolni.
Zatem z perspektywy Boga było możliwe przyjęcie przez ludzi orędzia
o, przychodz?cym wraz z Jezusem, Królestwie Bożym
i możliwe było wypełnienie się proroctwa Izajasza, że
kraj napełni się znajomo?ci? Pana, na kształt wód, które przepełniaj? morze.
Było to możliwe, bo Bóg to człowiekowi zaproponował.

--

Lud Wybrany mógł przyj?ć Chrystusa z otwartymi rękoma.
Gdyby przyj?ł, to odkupienie dokonałoby się w erupcji wiary i miło?ci.
Duch ?więty zostałby zesłany bez cierpień Cierpi?cego i wszystko
przemieniłby.
Słowem już żyliby?my w raju.

--

Niestety stało się inaczej.
Kiedy jednak Chrystus został odrzucony przez swój naród odkupienie dokonało
się
inaczej.
Dokonało się przez klęskę Jezusa, który w ten sposób stał się ofiar?
przebłagaln?.

--

Wbrew mniemaniom wielu Bóg wcale nie chciał ofiary.
Żadnej, a nie tylko krwawej.
Bóg chciał i chce zawsze, by człowiek przyj?ł Go tak jak Abraham.
Dzisiejszy człowiek powinien tak jak Abraham wstać i i?ć na sam dĽwięk słowa
Boga ‘Wstań i idĽ’.