potraficie się kłócić? Bo mądra kłótnia to jakby oczyszczenie, po którym
dochodzi do konstruktywnej rozmowy. Tymczasem w moim malżeństwie często
dochodzi do kłótni z powodu niezrozumienia wzajemnych języków. Potem zostaje
ogromny żal, po okrutnych słowach, wypowiedzianych w złości. Gdy próbuje
doprowadzic do kolejnej, wyjaśniającej rozmowy, problem się pogłębia, a
rozmowa zamienia się we wzajemne oskarżanie się. Co z tym zrobić? Nie
rozmawiać w ogóle? Czy bez rozmowy możliwa jest bliskość? Jakie są wasze
doswiadczenia?