Położyłem się wczoraj spać, jak zwykle bez poduszki na płasko, żeby
więcej krwi dopływało do mózgu (mam dziwne przeświadczenie, które mi
się sprawdza, że od tego są ciekawsze sny). No i sobie myślę jak do
dupy się czuje i jak mnie wszystko wkurwia. Dla poprawienia nastroju,
leżąc na plecach wyobrażałem sobie, jak wielka przestrzeń mnie otacza.
Jak gigantyczny wszechświat rozciąga się w każdą stronę już nawet nie
mojego ciała, ale tej lewitującej planety. Ile miliardów atomów,
miliardów innych planet, supergromad i włókien... i jak małe przy tym
jest to, że lada dzień odwiedzi mnie komornik chcąc dwieście złoty,
które jestem winien bankowi. To takie groteskowe.