Każdy ma jakiś talent. Mój znajomy o imieniu Bartek ma talent do podrywania
dziewczyn. Kilka razy widziałem go w akcji: Podchodzi do nieznajomych kobiet
i po prostu zaczyna z nimi rozmawiać, tak jakby to była zupełnie normalna
rzecz... Dla mnie to abstrakcja.
To jest właśnie talent Bartka. Moim talentem jest rysowanie.
Nie zazdroszczę Bartkowi jego talentu, ale on zazdrości mi mojego. Ciekawe,
czy Bartek żałowałby, gdyby dostał mój talent za swój? Pewnie tak, bo
przecież cały czas wiedziałby jak fajnie jest mieć talent do podrywania, a
teraz umiałby tylko rysować. Ja też bym takiej zamiany żałował - lubię
rysować, a wykorzystywanie kobiet mnie nie bawi.
Nie podziwiam Bartka za jego talent. On przecież tego się nie uczył; dostał
to w genach. Nie musiał ćwiczyć, ani nawet z niczego na rzecz talentu nie
zrezygnował. Co innego w przypadku śpiewaczki operowej, która swój talent
musi całe życie doskonalić. Ją można podziwiać.
--

____________________
www.nawrocki.art.pl - psycho circus project

'stop making that big face' /aphex twin