hmmm ... tak przeglądając ten serwis i z własnych obserwacji stwierdzam iż
fajnie jest być z kimś, ale tylko na początku... chciałabym poczuć trochę
świeżego powiewu zakochania, tej niepewności, tego "kochania do bólu" nie
patrzenia na wady... tego lekkiego zażenowania, kiedy ktoś bierze Cię za rękę...
tych początków właśnie... randek, miłych prezentów, stanu bezgranicznego
zakochania, wypieków na twarzy, kiedy On dzwoni, jest obok, napisze smsa...

a później? później ciągle ta sama osoba śpi obok, widuje Cię niemalowaną z rana,
zna Twoje wady i zalety, wie ze nie umiesz gotować :P nie robi ci prezentów bez
okazji, bo juz nie musi Ci się przypodobać... Nie próbuje Cię zdobyć, nie
czerwieni się na Twój widok, nie pisze smsów co 20 min :)

powinien być zloty środek, o jaki chyba trudno...

i tu nasuwa się pytanie:
jak ożywić stary, trwały związek, który staje się nieco zbyt "normalny" a mniej
magiczny, metafizyczny... ?
a może to w czym teraz tkwię to jest przejście ze stanu zakochania w dojrzałą
miłość...
bo ja kocham swego chłopaka, ale czasem po prostu mam go dość, potrzebuje czegoś
więcej i patrzę z zazdrością na te nowe pary, które delikatnie muskają się w
policzek czerwony ... ;-)

a jak wy sadzicie?


--
Wysłano z serwisu OnetNiusy: http://niusy.onet.pl