Witam,

Mam powazny problem moja babcia jest chora na altzhimera :( Byla
wielkorotonie diagnozowana, nikt jednak nie powiedzial wprost ze mamy
doczynienia z ta choroba, my jednak poczytalismy troche na ten temat,
zasiegnelismy informacji u innych lekarzy itd.itp. Wydaje nam sie ze to
druga faza. Babcia nie wie czesto gdzie jest, mysli nas, do mojej mamy mowi
na Pani, moj tata jest "jej" tata, wszytsko nam chowa, nic nie potrafi
zrobic kolo siebie, nie potrafi nazwac protstych rzeczy, jest zlosliwa,
humorzasta, nie gasi swiatel, nie pamieta drogi, moglabym tak wymieniac
jeszcze.

Problem tkwi z tym, ze czasami nie radzimy sobie, codziennie dochodzi do
klotni, jestesmy wszyscy tak napieci. Może wam sie wydawac ze to proste
mieszkac z czlowiekiem chorym pod jednym dachem. Wszyscy jestesmy
steroryzowani :(
Kazdy kto ma w domu chorego na ta straszna chorobe powinen miec opieke
psychologa, naprawde, moja mama stara sie jak moze dogadzac rozumiec byc
delikatna, a babcia jej odpalaca tylo zlosliwoscia, placzem i tylko chodzi o
rozpowiada jak jej zle i co ja to na starosc spotkalo, ze z takimi musi
mieszkac. To ma byc wdziecznosc, czasami ja tego po porostu nie rozumiem,
nie moge patrzec jak ona traktuje moja mame i stad postaja konflikty. Musze
przyznac ta choroba przerasta nas wszytskich :((

Musze dodac ze przy tym babcia jest prawie glucha i tylko chodzi za nami i
slucha czy przypadkiem nie obgadujemy ja, mama ze mna nie moze porozmawiac
ani przez moment, bo jest placz i ze my na nia gadamy :((, a ona nie moze
podsluchac.

Ostatnio mama rozmawiala z siostra i smialy sie z czegos w obcenoci babci,
ona juz pelna podejrzen ze z niej sie smieja, obrazila sie, mama poszla do
kuchni i wlaczyla Tv i akurat byl teleturniej i widownia sie smiala, babcia
przyszla i mowi do mamy z nienawiscia: CO IM TEZ JUZ POWIEDZIALAS, ZE SIE
SMIEJA ZE MNIE !!!, a pozniej jedzie do rodziny i zmysla, obgaduje, a
rodzina zla bo jak my tak mozemy traktowac babcie, przy czym wspomne ze jak
chodzilo o opieke babci to wszyscy umyli rece:(

Pisze o tym wszytskim bo mi bardzo ciezko, moze ktos kto to przezyl czy
przezywa moze ma jakies rady??????.

Tata wczoraj byl u neurologa i padlo pytanie czy sie denerwuje, a on
powiedzial jej o co chodzi, to mu powiedziala ze to straszna choroba, ktora
potrafi zniszczyc rodzine :(((( to chyba nie brzmi optymistycznie.

pozdrawiam,

Nemi