> rozumiem ale....
>

No to dobrze - odpowiem teraz dłużej :

Zapewniam Cię ze ja też widzę te wszystkie absurdy.
Cholera jasna mnie bierze, jak po raz kolejny ktoś kopie w ustawach
dotyczących służby zdrowia.
Mam kaca po każdych wyborach (po każdych - coraz gorszego).
Jak widzę absurdalność i sprzecznosć ze sobą niektórych aktów prawnych
(pracuję czasem nad tym zeby akty prawne przełożyć na jasny i logiczny
język informatyki) - to się włos na głowie jeży. Ale ponarzekam i
robię swoje. Dzięki nieustanym zmianom aktów prawnych - mam pracę, bo
trzeba aktualizowac programy ;-)))

Ale widzę też że na szczeblu lokalnym - moje dawniej bardzo brzydkie
miasto zmienia się na lepsze i ładniejsze.
Jak ludzie na małych odcinkach próbują zmieniać świat dodokoła
siebie - np. organizować tanie wakacje dla dzieci z rodzin
patologicznych, jak dbają o porzadek "na swoim podwórku".
I takich ludzi jest bardzo dużo - to widać, tylko oni nie udzielają
się w polityce.
Ale poznaję coraz wiecej takich, przez Internet i osobiscie.

Najłatwiej jest usiaść za przeproszeniem na dupie i mówić "tu mi sie
nie podoba".
Ja nie mam ambicji zmieniania świata, bo wiem ze tego nie zrobię.
Robie coś społecznie na swoim małym kawałeczku - organizując wyjazdy w
góry dla młodziezy, bo na tym się znam.
Po za tym pracuję zarabiajac na chleb dla swojej rodziny i wcale nie
mam lekko.

Ale mam rodzinę, wspaniałe dzieci, mam ciekawą pracę, mam swoją pasję,
mam grono wypróbowanych przyjaciół, czego wiecej trzeba ?
(No pieniedzy i jest to jedyna rzecz, której mi ciągle brakuje)
Na politykę nie zwracam uwagi, ostatnio prawie w ogóle nie oglądam
telewizji.

No - jedno - cieszę się z wejscia do Unii.

Gdyby moi synowie chcieli po zakończeniu szkoły wyjechać na stypendium
na zachód Europy - bardzo bym się cieszyła.
Ale chciałabym zeby po kilku latach nauki jednak wrócili i mysle że
właśnie wejscie do Unii im to umożliwi.

Pozdrowienia.

Basia (niepoprawna optymistka)