N a j l e p s z y m ź r ó d ł e m e n e r g i i d l a c z ł o -
w i e k a s ą z w i ą z k i f o s f o r o w e a k t y w n e

Można przyrównać je do akumulatorów. Dotychczas naliczono tych
związków 12. Zawierają one różną ilość swobodnej energii uwalnianej przy
ich hydrolizie. Najmniej energii zawiera glicerolotrójfosforan - 2,2
kcal/mol,
najwięcej fosfoenolopirogronian- 14,8 kcal/mol.
Kluczowym związkiem wysokoenergetycznym jest ATP, czyli kwas
adezynotrójfosfopirydynowy, który w III wiązaniu ma 7,3 kcal,
a w II - 6,6 , czyli razem 13,9 kcal. W organizmie ludzkim energia bywa
uwalniana z obu tych wiązań.
Prawo zachowania energii mówi, że energia może zmieniać swoją formę,
z jednej przechodzić w inną, ale zniknąć nie może. Człowiek spożywający
energię w związkach wysokoenergetycznych może ją wykorzystać w różny sposób,
np. na trawienie, wchłanianie różnych składników, na myślenie lub ruch,
ale "zgubić" jej nie może.
U żywiących się optymalnie głównym źródłem energii dla ich mózgu, serca,
szpiku, nerek itd. jest ATP. Ponieważ wytwarza go głównie wątroba, dlatego w
zjadanej wątrobie znajduje się spora ilość ATP.
Związki wysokoenergetyczne wytwarzane są nie tylko w wątrobie, ale także w
mięśniach, w skórze, w przewodzie pokarmowym. Są one pobierane z tkanek
które je wytwarzają, i dostarczane do tkanek i narządów, którym są potrzebne
do optymalnego funkcjonowania. Związki te występują we frakcji tłuszczowej
osocza krwi, ale głównym ich "przewoźnikiem i dystrybutorem" są krwinki
czerwone.
Głównym źródłem energii dla mózgu człowieka jest ATP. Przy intensywnej pracy
umysłowej poziom ATP w mózgu szybko się obniża i związek ten musi być
dostarczany w potrzebnej ilości. Dlatego intensywna, twórcza praca umysłowa
powinna trwać krótko i człowiek powinien mieć czas na ponowne "doładowanie"
mózgu. Wysiłek fizyczny zmusza mięśnie do większego wytwarzania ATP, gdy
tylko znajdą się one w stanie spoczynku. Dlatego tak często ludzie
potrzebujący wiele energii w życiu i w pracy uprawiają sporty i intensywnie
ćwiczą. Po wysiłku fizycznym wzrasta bowiem ich energia życiowa. Żeby żyć
aktywnie, myśleć i działać - trzeba się ruszać, żeby drzemać przed
telewizorem - można się nie ruszać. Tak więc, podsumowując, człowiek, który
chce intensywnie używać swojego mózgu, powinien się ruszać i powinien mieć
czas na odpoczynek po pracy umysłowej.
Kolejnym naturalnym źródłem energii dla człowieka pod względem wartości
kalorycznej i odżywczej są wolne kwasy tłuszczowe maksymalnie uwodornione.
Im dłuższy jest łańcuch tłuszczowy, tym kwas tłuszczowy jest wartościowszy.
Kwasy tłuszczowe o krótszych łańcuchach dają tym mniej energii, im łańcuch
jest krótszy.
Kwasy tłuszczowe w tłuszczach zwierzęcych i tkankach ludzkiego ciała są
związane z glicerolem. Glicerol jest alkoholem i jedna jego cząsteczka może
przyłączyć jedną, dwie, lub trzy cząsteczki kwasu tłuszczowego. Glicerol ma
mniejszą wartość energetyczną od kwasów tłuszczowych. Zatem największą
wartość przedstawiają trójglicerydy, a następnie dwuglicerydy, a najmniej
energii dają jednoglicerydy.
Tłuszcze są węglowodorami. Najlepiej jest dla organizmu, aby w zjadanych
tłuszczach było jak najwięcej wodoru i możliwie mało węgla. Wiadomo bowiem,
jakim paliwem jest wodór (napędza rakiety, a skutkiem jego spalania jest
czysta woda), a jakim węgiel (napędza lokomotywę, a skutkiem jego spalania
jest dwutlenek węgla trujący dla organizmu). Gdy ciężar cząsteczkowy kwasu
tłuszczowego zwiększymy tylko o 1%, to jeśli pierwiastkiem zwiększającym
ciężar cząsteczkowy tego kwasu był wodór - wartość kaloryczna tego kwasu
tłuszczowego wzrośnie ponad 18,5%.
Często organizm musi stracić wiele wodoru na wydalanie węgla. Ten wodór jest
stracony i z niego energii organizm nie otrzyma. Organizm traci wodór w
metanie
(CH4), który jest wytwarzany w jelitach przez bakterie trawiące po swojemu
to, czego człowiek nie strawił w żołądku, a nie strawił dlatego, że zjadł
to, czego zjadać nie powinien i czego żołądek strawić nie mógł. Traci też
wodór w etanie (C2H6), i w pentanie (C5H12), które są wytwarzane z tłuszczów
roślinnych. Metan, etan i pentan - to gazy techniczne, których organizm
spalić nie może, ale które skutecznie go podtruwają.
Tłuszcze wielonienasycone, czyli głównie roślinne, są w organizmie
utleniane, to znaczy w miejsce wiązań podwójnych wchodzi tlen, czego
skutkiem jest powstawanie tlenków, nadtlenków, ponadtlenków, czyli
wytwarzanie w organizmie wody utlenionej, która aktywnym tlenem zabija
wszystko co żyje. Powoduje to u człowieka w różnych tkankach uszkodzenia i
stany zapalne, a także miażdżycę, nowotwory, starzenie się organizmu.
Czynnikiem ochronnym jest głównie wit.E, ale trzeba zjadać jej bardzo dużo
na dobę, tyle ile jest jej w 6 żółtkach lub 15 dag masła. Człowiek, który
spożywa wielonienasycone tłuszcze roślinne, nigdy nie zjada równocześnie
tylu żółtek i masła, aby mu tłuszcze roślinne nie szkodziły. Zatem szkodzą
mu, bo szkodzić muszą.
A zatem, jeśli człowiek zjada tłuszcze roślinne wielonienasycone, to zamiast
pożytku przynoszą mu one szkody: są przetwarzane na gazy techniczne i
wydalane, przedtem podtruwając organizm. A więc kupuje się je, płaci za nie,
po czym po zjedzeniu przetwarza na trucizny i wydala. Bez żadnego pożytku
dla siebie. c.d.n.