Codziennie rano wychodzę ze swoją niuńką na spacer do Łazienek. Jest to jedyny
moment, kiedy mogę cokolwiek wyszyć lub zrobić na szydełku. Siadam w cieniu,
mała śpi w wózeczku, a ja się relaksuję ;) Jedyny problem to ciekawscy
spacerowicze, niektórzy chcą oglądać pracę, powiedzą dobre słowo, inni wręcz
przeciwnie, nie oglądając krytykują i drwią. Czasami bardzo dziwnie się z tym
czuję. Może faktycznie jest to niecodzienny widok jak młoda mama ślęczy w
parku nad szydełkiem.
Czy was też to spotyka?

Pozdrowienia
Kasia „Chrumcia”


--
Wysłano z serwisu OnetNiusy: http://niusy.onet.pl