Witam
Jestem od dwudziestu kilku lat użytkownikiem protez kończyn dolnych.
Na całe szczęście w dzieciństwie wszelkie udogodnienia i naprawy
dokonywał mój ojciec. Tak patrzyłem aż się nauczyłem drobnej mechaniki, czasami
brakuje mi tylko urządzeń mechanicznych, przydałaby się spawarka, jakaś tokarka,
wiertarka stołowa, ale jakoś domowym, gospodarczym sposobem sobie radzę.
Protezy w większości budowane są z gotowych podzespołów produkowanych przez Zakłady
Przemysłu Ortopedycznego w Poznaniu.
Później w zależności od ochoty i pracowitości technika ortopedy zależy efekt końcowy
protezy.
Wśród najlepszych protetyków z jakimi się spotkałem
byli PAN JUREK z przychodni przy ul. Poświęckiej we Wrocławiu i PAN MARIAN z dawnej
przychodni na ul. Lellewela również we W-wiu.

Potrzeba samodzielnej modernizacji protez wynika głównie z
wysokości renty,( którą i tak niektórzy czytelnicy tego forum, chcieliby mi zabrać
mam na myśli p. Adama Pietrasiewicza :-( ), jak i z fakty, że
w trakcie pierwszych dwóch - trzech miesięcy użytkowania, protezy,
aparatu ortopedycznego wychodzą jego wady ukryte.
Wady mogę podzielić na konstrukcyjne min. nieprawidłowo ustawione szyny boczne , źle
wymodelowany lej i usawiony w złej pozycji - te wady trudno samemu naprawić i na
wady zwykłe, które dają w miarę łatwo naprawić, długość pasków, wysokość protez,
wymiana prostych elementów mechanicznych, sposobów zapięcia pasków, eliminacja
punktów powodujacych obtarcia skóry, montaż termowentylacji -(czyli wiercenie dużej
ilości dziurek w leju z tworzywa sztucznego, w celu dostarczenia dostępu powietrza
do kikuta).
Dostarczenie dostępu powietrza do kikuta jest ważne szczególnie latem,
gdy kikut, niedość, że uciskany często ze wszystkich stron, odziany
w wełnianą skarpetę bez dostępu powietrza jest narażony na poważne otarcia i
tworzenie się trudno gojących ran.
XXI w a budowa moich protez niczym nie rożni się od protez z I wojny światowej ehh.
Pozdrawiam Piotr