Elle
> Wiesz, na podstawie tego co piszesz, to (z tego jak ja to widzę) możesz
> chyba zrezygnować z tego dużego P, a zresztą w ogóle z określenia
> 'przyjaciel', no i z czasu teraźniejszego.

właśnie, z _teraźniejszego_ a co z przeszłym?

> Wam się tylko _wydawało_ że jesteście przyjaciółmi, a naprawdę nie
byliście
> nimi, co najwyżej bardzo zażyłymi znajomymi. Tak jak pisałam, o przyjaźni
> można mówić wtedy, gdy przetrwa próbę czasu, rozstania, przeciwności losu,
> 'zmiany', o których mówimy, słowem: jeśli jest rzeczywiście trwała i
> prawdziwa, nic nie stanie jej na przeszkodzie.

bosz.. normalnie jakbym z samą sobą rozmawiała, bez kitu :]

> U Was niestety stało się inaczej. Oddalacie się od siebie. Psychicznie, bo
oddalenie fizyczne nie ma
> większego znaczenia, można bardzo długo się nie widzieć, ale nosić w sercu
> tę drugą osobę, no a poza tym są przecież maile.

on nie ma dostępu do sieci. ale zrozum że nie oddaliliśmy się od siebie
dlatego że on daleko mieszka, nie to było bezpośrednią przyczyną, ale to że
się _zmieniliśmy_. już nie bawią nas te same rzeczy, nie reagujemy w podobny
sposób... już chyba zwyczajnie się nie lubimy. powiem tylko że te "zmiany"
aż do teraz trwały półtora roku. i od kilku miesięcy działamy sobie na
nerwy. wcześniej czasem się nie rozumieliśmy etc. ale było dobrze. dalej
mogliśmy na siebie liczyć i cieszyliśmy się na swój widok. ale w moim
świecie wiele się ostatnio wydarzyło a on nie mógł przy tym być... ja się
zmieniłam. on poznał nowych ludzi i.. też się zmienił. ja poszłam w stronę x
dodatnich, on w odwrotną... dlatego nie potrafimy się porozumieć.

> Wystarczy chcieć.

chcieliśmy.

> Nie ma
> też większego znaczenia to, że żyjecie w innych środowiskach.

ależ ma. to te środowiska nas kształtują, w nich się rozwijamy,,,

> To że on ma w
> swoim otoczeniu jakiś nowych, nie znanych Ci ludzi, nie oznacza jeszcze,
że
> są oni dla niego tacy ważni jak Ty.

i tak nie było. to nie chodzi o to że ktoś wszedł na moje miejsce ale o to..
kurczę, ciężko mi wyjaśnić.to z jakimi ludźmi na co dzień przebywasz wpływa
na to jaka jesteś. zwróć uwagę jak często ludzie nabywają cudze nawyki,
nieświadomie, naturalnie. tu chodzi o to że teraz żyjemy w innych światach
które nas formują... w całkiem inne 'kształty'

> No ale z tego co napisałaś, wynika że po prostu - 'czar prysł' i tyle.

no właśnie - "prysł" czyli _był_ po prostu juz go nie ma.

> Jeżeli nie macie już ze sobą
> wspólnego języka, to moim zdaniem nie ma sensu ciągnąć tego na siłę.

i nie ciągniemy, ale nie wiem co ma sens...


> Teraz tak myślisz, bo żyjesz jeszcze wspomnieniem tego co jeszcze niedawno
> Was łączyło, to są jeszcze świeże emocje.

ale przecież Przyjaźń to właśnie emocje. mam się nad nią zastanawiać jak już
jej nie będę pamiętała? jeśli to Przyjaźń, nigdy nie zapomnę wiec nie ma
znaczenia czy teraz czy za 10 lat, i tak będę myślała tak samo.

> dłuższego czasu będziesz mogła ocenić - na trzeźwo - czy to co było między
> Wami miało w ogóle jakąś wartość.

ale ja teraz wiem że ten człowiek zawsze był kiedy go potrzebowałam, że się
wiele razy dla mnie poświęcił, że starał się zrozumieć i że świetnie się
razem bawiliśmy. _wtedy_ wiedziałam że był Przyjacielem, więc _wtedy_ musiał
nim być.

> Tak to widzę :-)

dzięki.
myślę sobie jeszcze że w ten sposób, nigdy za życia nie moglibyśmy
stwierdzić czy to Przyjaźń czy nie bo przecież nigdy nie wiesz co wydarzy
się jutro... i teraz sobie pomyśl o swoim najlepszym Przyjacielu i powiedz
sobie że "nie wiesz czy on jest Twoim Przyjacielem" bo przecież za 10 lat
może się cos złego między Wami wydarzyć... i nie ważne że teraz nie
potrafiłabyś bez niego normalnie żyć.. ważne że za 10 lat będzie dla Ciebie
jednym z milionów szarych ludzi. bez sensu co? a jednak nie możesz być pewna
tego co będzie za 10 lat, żebyś nie wiem jak wierzyła w Waszą Przyjaźń

> Pozdrowiątka i uśmiechy :-)
> Elle.

:]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]