POGADUSZKI Z KAPITANEM STATKU


"Wszystko, co spotyka czlowieka pochodzi z niego samego. "
- Karel Capek



Podswiadomosc jest jak kapitan statku. Ma swoj ster, swoje
mapy, dziennik rejsu, urzadzenia pokladowe wedlug ktorych prowadzi
swoj statek. A ten statek to my. Jesli nie znamy kapitana,
trzymamy sie od niego na odleglosc, gdy nie rozumiemy jego
rozkazow i zamiarow, dajemy sie biernie nawigowac. Trzeba poznac
podswiadomosc, zrozumiec ja, przeanalizowac jej mechanizmy,
czynniki. Czym wiecej uda sie nam "namierzyc" prowadzacych nas
dotad na slepo elementow, tym wiekszy bedzie nasz udzial w pelni
swiadomym zyciu.

Utnij sobie pogawedke z kapitanem raz i drugi. Sprobuj go
wysondowac, jakie poznal sztormy, denne skaly, czy boi sie wrakow
lezacych na dnie morza, czy ma zamiar pokazac nam piekne
nadmorskie plaze. Pewnie, ze kapitan statku nie ma czasu ani glowy
do pogaduszek z kazdym pasazerem. Ale tu jest inaczej. To jest
twoj statek! Kapitan na pewno ci nie odmowi. Masz prawo wiedziec,
jak, ktoredy i dokad plyniesz.

Pierre Charon: "Ze wszystkich istot najtrudniejszy do
poznania i zglebienia jest czlowiek: najwiecej jest w nim, bowiem
dwoistosci i udawania, ukrywania i sztucznosci; kryje tez w sobie
bardzo wiele najrozmaitszych przybudowek i zakamarkow" "Spojrz w
Twoja dusze – jest w niej swiatlo i ciemnosc, otchlan i gwiazdy,
zwierze na czterech nogach i Cherubin z skrzydlami bez liczby –
wszystko zwie sie w tobie – Czlowiek!" – Tadeusz Micinski

Nawet nie zdawalam sobie sprawy, ile w mojej psychicznej
glebi zalega zadawnionych cierpien, irracjonalnych lekow, uczuc
spychanych do podswiadomosci z obawy przed nimi i konsekwencjami
otwartego, autentycznego ich przezycia. Fantomy przeszlosci!
Fantomy, ktore strasza, ktore w sposob obrzydliwy i bezkarny
nawiedzaja moje dzisiejsze zycie. Nie ma innego wyjscia. Trzeba
raz jeszcze przywolac te widma i przezyc groze, ktora z soba
niosa. Tylko tak mozna je zneutralizowac, obezwladnic. A potem
powiedziec sobie – basta! to juz tylko przeszlosc! I zamknac
bolesny rozdzial raz na zawsze.

Podswiadomosc jest trudnym adwersarzem, "rozmowca".To
egzotyczna dzungla, zamkniety sezam Ma swoje reguly gry, ktore
trzeba poznac i w autoanalizie koniecznie brac pod uwage. Na
przyklad nie istnieje dla niej, dla swiadomosci bedace w
absolutnej opozycji, pojecie "przeszlosc" i "terazniejszosc", dla
niej jest to jakby to samo. Nie rozroznia "negatywne",
"pozytywne", wysyla impulsy, ktorymi byla nakarmiona jak leci.
Nienawisc, desperacja, mysli samobojcze, zadza sukcesu, itp., nie
osadza, czy to dobre dla nas, czy na nasza szkode.

Podswiadomosc to taki tygiel, w ktorym wszystko sie miesza,
gotuje. Zle i dobre, stare i nowe, destruktywne i konstruktywne,
zapomniane i swieze, bolesne i radosne. Trzeba wejrzec w
podswiadomosc, by ja poznac, rozszyfrowac, zrozumiec. Nauczyc sie
z nia rozmawiac. Tylko tak unikniemy slepego wplywu, jakie ma na
nasze terazniejsze zycie.

Jest jeszcze jedna korzysc z samopoznania, o ktorej mysli sie
tak rzadko: "Kto raz znalazl sam siebie, nie moze juz nic stracic
na tym swiecie, a kto zrozumial czlowieka w sobie – zrozumie
wszystkich ludzi." – Arnold Zweig








--
Archiwum grupy: http://niusy.onet.pl/pl.sci.psychologia