kk> Witam Cie!
kk> pisze bo sama mam problemy z wlasnym bratem.

<ciach>

Karolinko (przepraszam, ze przechodze na ty:)) caly czas staram sie
myslec o swojej rodzinie ale uwierz mi to nie jest takie latwe.
Praktycznie oprocz meza i coreczki mam tylko brata.. po smierci mamy
reszta rodziny ma nas w d... tak jakbysmy nagle przestali byc
czlonkami rodziny...
Boli mnie to caly czas...
A z bratem to nie wiem co zrobic... Staralam se z nim dzisiaj pogadac
no ale na moje stwierdzenie, ze bylam w spoldzielni i ze znowu zrobil
zadluzenie wyszedl...
Cale zycie upadal i upada na cztery lapy... 10 lat migal sie od woja
no i 28 lat i chyba mu sie udalo...
Mama jak zyla to tez mu w pewien sposob poblazala...
Nic nigdy od niego nie wymagalismy jak tylko to zeby placil swoja
czesc za mieszkanie...


TEraz moj maz stwerdzil ze wezmie kredyt i ze bedziemy znowu splacac..
ale ja jestem temu przeciwna. Nie chce kolejnych kredytow... czlowiek
nie jest pewien jutra... a co jesli za tydzien nie bede miala pracy...

Z jednej strony to wynioslabym sie z tego domu jak najdalej.. z
drugiej strony jest to jedyne miejsce ktore przypomina mi mame...

nie wiem.. jutro chyba wybiore sie do prawnika... poszukam jakiegos
mieszkania do wynajecia.. nie wiem... cos musze zrobic bo inaczej
zwariuje...
mam 23 lata i lecze sie juz na depresje...

Szkoda normalnie gadac...

--
Archiwum grupy: http://niusy.onet.pl/pl.soc.rodzina