W dniu 2010-08-16 13:45, gazebo pisze:
> Użytkownik Piotrek Zawodny napisał:
>> Spoko, nie domagam się. A jednak raz tak było, że był tu człowiek
>> przyznający się do tego, że jest z nim bardzo źle, boi się, był u
>> psychiatry i prosi o pomoc (strachu). Było dużo pomocy i rad.
>
> a tak w ogole to skad sie wzial u ciebie buddyzm? jak dla mnie to jest
> dosyc silna filozofia, i... niekoniecznie do kazdego pasuje
>
Dla mnie buddyzm to bardziej nauka (Dobre Prawo, Dobra Nauka = Dharma)
niż filozofia, ponieważ filozofia kojarzy mi się z jakimś ustalonym
systemem, skostniałym, z jakimś mędrkowaniem. Jak czytałem historię
filozofii, to miałem wrażenie, że ludzie tam przedstawiali zespół
twierdzeń i idei na temat tego, jak jest, i były to twierdzenia oparte
na myśleniu, rozważaniu, były to hipotezy. U Buddy mamy twierdzenie, że
on naprawdę zobaczył jak jest po wielkim wysiłku i w celu przyniesienia
ulgi innym (sobie - też). Buddy nie rozumiem (do końca nie rozumiem),
natomiast filozofów (streszczenia ich poglądów) rozumiało się, bo były
pewną koncepcją, strukturą językową opisującą świat. Tak, jakby były
stworzone po to, by go opisywać, a nie po to, by mówić, jaki naprawdę
jest. Do nauk Buddy mam podejście uniżone, w znaczeniu: nie rozumiem,
więc staram się dopiero zrozumieć. Mam też podejście: mają one przynieść
mi pożytek, a nie tylko przyjemność przy czytaniu. Mam podejście: może
są prawdziwe, może nie są prawdziwe. Badamy, analizujemy z wielu stron.
Mój stan jest ciężki, to znaczy jestem zniewolony, czuję, że moje
prawdziwe ja nie jest wolne. To powoduje, że muszę się starać i szukać
wyjścia z więzienia. Psychiatra - to podejście chemiczno-mózgowe: bardzo
możliwe, że to jest wyłączną przyczyną mojego bólu. Ale tego nie wiem.
Idę torem i tym, i tym. Nie jest prawdą, co powiedział Sender, że
napisałem dziś o pomocy w sprawie "lęku przed zewnętrzem" z powodu chęci
uzyskania akceptacji. Początkowo bałem się napisać, ale po prostu
chciałem sprawdzić - nawet nie sprawdzić - zrealizować moją wolną myśl,
wolny pomysł, aha, i jeszcze jedno: w ten sposób chciałem sam powoli
wysuwać się z więzienia - powiedzieć prawdę publicznie, wylać się
publicznie z wnętrza, nawet jeśli jest to dla mnie wstydliwe, żeby się
ukazać.