W dniu 06.04.2018 o 14:30, Jakub A. Krzewicki pisze:
> W dniu piątek, 6 kwietnia 2018 11:39:20 UTC+2 użytkownik LeoTar
> Gnostyk napisał:
>> W dniu 06.04.2018 o 11:14, pinokio pisze:

>> Ani Ty, ani nikt inny nie udowodnił do tej pory, że błędne jest
>> moje twierdzenie o konieczności inicjacji seksualnej dzieci w
>> trójkącie rodzice+dziecko.

> O konieczności? A to dziecko nie ma ochoty inicjacji z kimś bardziej
> atrakcyjnym fizycznie od jareckich?

Tak, konieczności, ponieważ dziecko, które nie stanie się równe
emocjonalnie swemu Stwórcy, a dokładniej rodzicowi tej samej co i ono
płci będzie podświadomie czuło się od niego gorsze; będzie cierpiało na
kompleks niższości w stosunku do tego rodzica. U syna rozwinie się
kompleks Edypa a u córki kompleks Elektry.

Drugim składnikiem tego dziecięcego kompleksu w stosunku do rodzica tej
samej płci będzie/jest poczucie winy za to, że dziecko pragnie
fizycznego poznania tej drugiej połowy swego Stwórcy w najważniejszym
akcie potencjalnie twórczym czyli w akcie seksualnym, ale z konieczności
pragnie tego w ukryciu ponieważ inicjacja jest zakazana.

Bardzo ważnym elementem inicjacji, czyli aktu jednorazowego, który może
mieć miejsce tylko raz, jest doświadczenie przez dziecko autentycznych i
prawdziwych relacji prawdy, zaufania oraz szacunku między męskim i
żeńskim składnikiem jego Stwórcy, gdyż to pierwsze doświadczenie będzie
- w przyszłości - punktem odniesienia dla relacji, już dorosłego
dziecka, z jego partnerem/ką. Nie może być mowy o inicjacji w rodzinie,
w której między składnikami Stwórcy panują: fałsz, obłuda, zakłamanie i
nie ma szacunku, gdyż dziecko wykreuje sobie obraz świata, w którym
Prawda i Fałsz zamienione zostaną miejscami a brak szacunku będzie
traktowany jako miłość. W takiej oszukanej rodzinie zakaz inicjacji w
jej wnętrzu pozostawia dziecku szansę na poszukiwanie wzorca
wychowawczego, który może odmienić to co wyniosło z rodzinnego domu,
domu przepełnionego kłamstwem i manipulacją (przemocą psychiczną).

Co do odpowiedzi na Twoje drugie pytanie to odpowiem tak. To, że w ogóle
je postawiłeś świadczy o tym, że jesteś hedonistą i człowiekiem
lekceważącym ludzi starszych od których młodzi ludzie powinni czerpać
wiedzę wynikającą z doświadczenia tych starszych. A ponieważ wszyscy
uczymy się przez doświadczanie więc i każde pierwsze doświadczenie
powinno być dostarczone młodemu przez starszego. I tak się dzieje w
szkołach, przy nauce zawodu, etc. Dlaczegóż więc miałoby być inaczej w
sferze tak ważnej dla przekształcenia nieodpowiedzialnego dziecka w
odpowiedzialnego dorosłego aby pierwszy akt seksualny dokonał się z kimś
równie niedoświadczonym i poszukującym tak jak ten, o którym mówimy?
Dlaczegóż by nauczycielem zawodu dla sfery życia emocjonalnego nie miał
być świadomy rodzic, ten człowiek, któremu dziecko najbardziej ufa i
któremu przyszłe dobro dziecka leży najbardziej na sercu? Czy uważasz,
że obcy i napalony partner/ka jest dobrym partnerem na "pierwszy raz"
tylko dlatego, że jest równie młody i naiwny jak moje/Twoje dziecko? Czy
nie pomyślałeś, że dla takiego najaranego i pobudzonego seksualnie
obcego moje/Twoje dziecko będzie obiektem na którym rozładuje on/ona
tylko swoje żądze nie myśląc o emocjach dziecka przeżywającego swój
"pierwszy raz"?

Pomyśl nad tym Jakubie i zastanów się, czy przypadkiem Twoje podejście
nie świadczy o tym, że brakuje Ci po prostu poczucia własnej wartości
przez co nie czujesz się na siłach by sprostać swoim obowiązkom
edukatora dla swoich dzieci?

--
Pozdrawiam
LeoTar Gnostyk

Świat według LeoTar'a - http://leotar.net/year_2018
Pomoc wzajemna jako czynnik rozwoju - Piotr Kropotkin