Użytkownik "Maja Krężel" <o...@f...onet.pl> napisał w wiadomości
news:a6i4r5$mht$2@news.tpi.pl...
> Aniela napisała
>
> : Po przeczytaniu Waszych uwag odnosnie tesciowych zaczelam sie
zastanawiac
> : czy nia w ogole byc?
>
> Wydaje mi się, że to nie Ty o tym zdecydujesz, lecz Twoje dzieci ;-))

Wybacz moja droga ale chyba jednak ja. Dla syna bede zawsze matka( dobra czy
zla ale bede) a dla synowej moge byc poprostu obca, obojetna kobieta jak
dalej tak bedziecie pisac o tesciwych, nie usilujac zrozumiec ich, dlaczego
takie sytuacje powstaja, w czym tkwi blad:)).

> : Problem dzbanuszka urasta do "big problem"
>
> Wypowiem się głównie pod tym tekstem, bo moich skarg on dotyczy. Zatem
krótko
> i zwięźle - Anielko, widać, że kompletnie nie czytałaś postów, które
napisałam
> i tym samym zupełnie, ale to zupełnie nie rozumiałaś problemu. W zasadzie
nie
> bardzo widzę sens tłumaczenia jeszcze raz tego samego, co opisałam.
Nadmienię
> tylko krótko, że nie chodzi mi o dzbanuszek, jako taki, o naczynie, które
> sobie kupię w sklepie AGD, tylko o coś, co jest dla mnie ważne, jako
pewnego
> typu pamiątka. To jedno. Drugie, być może ważniejsze - faktycznie, utratę
> rzeczy można przeboleć (choć z trudem, gdy te utraty się powtarzają). I
tak
> też stało się tutaj. Jednak boli mnie inna rzecz, a mianowicie to, że
osoba,
> która szkody spowodowała, nie czuje się w żaden sposób winna. Nigdy nie
> usłyszałam nawet małego "przepraszam".

Nie, maju cytuje twoj post od poczatku poustawials zale rozumiem w hierarchi
waznosci, czyz nie?

" Jak zareagować (tzn. jak nie użyć zbyt wielu słów niecenzuralnych), gdy
teściowa pilnująca 13 miesięcznego wnuczka, po moim powrocie do domu,
pokazuje
mi potłuczony w drobny mak szklany dzbanuszek do kawy (może niezbyt cenny,
ale
mój ulubiony) i twierdzi, że "Jasio tak pięknie się nim bawił, wrzucał do
środka cukiereczki, ale jeden wrzucił za mocno i dzbanuszek trrrrach -
rozbił
się". I koniec tematu, nie pada żadna propozycja odkupienia czy innej
rekompensaty.
[Pomijam tu aspekt niebezpieczeństwa podczas zabawy tym dzbanuszkiem, bo to
temat na osobną debatę ;-)]
Nadmienię, że w ciągu krótkiego okresu, to już trzecia rzecz zniszczona
przez
teściową albo przez dzieci z powodu głupoty teściowej (inne to: nowe dresy
córki wymalowane czarnym markerem - "A bo ja myślałam, że to się wypierze i
dałam jej ten pisaczek" oraz pourywane troczki od pokrowca na wózek "Bo nie
mogłam odwiązać, a jakoś trzeba było zdjąć ten pokrowiec" - oczywiście ani
dresy, ani pokrowiec nie nadają się już do użytku). Że nie wspomnę o
"niewiadomogdzie" pogubionych już na amen skarpetkach czy majteczkach, gdy
córa zostaje na noc u dziadków i zniszczonych ubraniach z plamami od soku,
bo
babcia nie wpadła na pomysł, by od razu je zaprać, tylko po całej dobie
zwracała mi upchane w plastikowym woreczku wilgotne ubranko.
Czy ja się czepiam, jeśli uważam, że takie rzeczy powinno się odkupić, albo
zwrócić pieniądze?

Dla mnie sie czepiasz, jak nie podoba sie Tobie ta darmowa sluzaca, zaduze
szkody to poprostu zmien.
Zrob prosty rachunek ile strat ile zyskow i co sie oplaca.


> A to nie była bezmyślność? Ciekawe ...
Napisalam, ze nie chodzi tu TYLKO o bezmyslnosc tesciowej.

> Sorki, ale czy Ty jesteś aby do końca poważna? Wyobraź sobie coś. Facet
> ochlapuje błotem Twój nowy, jasny płaszcz. Kiedy będziesz czuła się
lepiej:
> gdy serdecznie Cię przeprosi, zaproponuje wyczyszczenie lub pieniądze na
> pralnie, czy jeśli będzie miał pretensje do Ciebie, że łazisz jak ofiara i
> wpadasz mu pod nogi, a w dodatku wycedzi "kto takie jasne płaszcze kupuje,
> przecież wiadomo, że się pobrudzą"?

Wiesz jesli mnie nie przeprosi to pomysle sobie, no tak prostak, czego
moglam sie lepszego spodziewac i pojde dalej.
Jesli przeprosi to pomysle, no chociaz dobrze wychowany, wie ze zrobil zle i
tez pojde dalej.
A z tymi jasnymi plaszczami to mialby racje, przy stanie technicznym naszych
drog, czystosci powietrza:)))
Plaszcz czasami trzeba oddawc i tak do pralni:))

> Ja wolę pierwszą sytuację i nie kryję się z tym, że skrucha, przyznanie
się do
> winy i przeprosiny działają na mnie baaaardzo łagodząco.

A czy Ty przepraszasz tesciowa za to, ze obarczasz ja swoimi problemami,
swoimi dziecmi? Bo jak doczytuje sie to czesto jak widac wykorzystujesz ja.
Sama piszesz, "bo inaczej sie nie da". Jak to nie da? Sprez sie, zapracuj na
gosposie i bedziesz wtedy mogla w 100% wymagac! Albo sama opiekuj sie swoimi
dziecmi.
Aniela

> --
> Pozdrawiam
> Maja
>
>