Bardzo wszystkich przepraszam, zapomniałam zaznaczyć, że crosspostuję
do pl.sci.psychologia. :)))

Joanna <c...@p...onet.pl> w artykule
news:B7D581A1.1D3A3%chironia@poczta.onet.pl pisze...

> To faktycznie piekny cytat:))) I nie dziwi, bo z tego, co pamietam
Tokarczuk
> byla wspolredaktorka slownika jungowskiego. "Podroz ludzi ksiegi",
"E.E."
> czy "Prawiek" maja psychoanalityczne, niemal jednoznaczne odniesienia
(jak
> postac mlodego psychoanalityka w E.E.).

Tokarczuk z wykształcenia jest psychologiem. :)) A E.E. pisała akurat w
momencie, kiedy zawodowo zajmowała się psychologią analityczną na
początku ubiegłego stulecia i tak jakoś tą psychologią nasiąkła ta
książka [moja ulubiona zresztą :)].

> Rzadko juz mi sie zdarza przezywac katharsis dzieki ksiazce. Coraz
trudniej
> o utozsamienie i zywe przezycie zastepcze dzieki fabule

A wiesz, że ja mam kilka książek, do których wracam, kiedy mam chandrę.
:) Zastanawiam się teraz, czy takimi książkami nie są akurat książki
życia, o których na prk bylo wielokrotnie. Czym są książki życia? Co ze
sobą niosą, jaki ładunek amocjonalny, że stają się tak ważne? I co jest
w nich ważne? Wydaje mi się, że nie one same w sobie, ale nasza własne
pozytywna kateksja. A ta następuje pewnie pod wpływem jakichś wydarzeń
i uczuć, emocji, które sprawiają, że ksiązka nabiera dla nas znaczenia.

> Teraz coraz czesciej zatrzymuje moj wzrok jakas jedna fraza, gra
slow,
> doskonalosc formalna, niz olsnienie.

Mam podobnie. Ale ja zawsze tak miałam. Ile takich podkreśleń, fraz w
tekście musi zaistnieć, żeby książka awansowała na tę dla nas ważną? I
czy od tych fraz owa ważność zależy? Dużo mam pytań bez odpowiedzi... U
mnie to różnie bywa. Czasem rzeczywiście decydują odkryte, szczególne
cytaty, czasem jest to ogólne... powiedzmy - aura książki.

> Jak banalna Bridget Jones - czytane dla rozluznienia, dla relaksu. To
juz
> nie jest rozmowa, to ploteczki zaledwie, nic zobowiazujacego:)))

Ale na chandrę może pomóc, wszak znalazła się w wątku "Śmieszne
książki". :)))

> Pozdr. wscieklych jak osa - jedna mnie wczoraj ugryzla (taka realna,
ze
> skrzydelkami) i chyba przetrawiam jej jad:)))

Mam nadzieję, że juz lepiej. :)) Mój jadzik łagodnieje w wątkach takich
jak ten. :))

Serdeczności,
Daga