> "Dla mnie czytanie zawsze było czymś w rodzaju samoleczenia. [...] Może
> rzeczywiście literatura pełni taką funkcję - to korespondencyjny system
> zbiorowej psychoterapii. Wymiana przeżyć, doświadczeń, intuicji, lęków
> za pomocą słowa. Idąc za tym porównaniem do psychoterapii, nawet metody
> są podobne: kompensacja, odreagowanie, przepracowanie mechanizmów
> obronnych, uświadomienie, katharsis..."
>

Zapewne terapia książkowa odgrywa dużą rolę. Odżywia ona naszą psyche. Zbyt
często zapominamy jednak, że książka powinna mieć też rolę edukacyjną.
Większość książek daje miłe samopoczucie podczas ich czytania i złudzenie
brania udziału w akcji. Po skończeniu książki powracamy jednak do
codzienności, w której trzeba sobie radzić. Czy nie czytamy zbyt wiele
książek, które są strawą dla ducha, a zbyt mało takich, które byłyby w
stanie polepszyć naszą sferę materialną? Przecież nie żyjemy wyłącznie w
świecie urojonym. Część życia odbywa się w świecie materialnym. Czy więc
powodzenie książek oderwanych od rzeczywistości należy tłumaczyć tym, że
większość czytelników woli żyć w bliżej nieokreślonej przestrzeni złudzeń,
gdyż boją się wziąć za likwidowanie swoich codziennych problemów związanych
z marną pracą, niewysoką pensją, brakiem zadowolenia z kariery zawodowej
itp.?
Majka
----------------------------------------------------
------
Bogaci bogacą się, biedni biednieją,
a średnia klasa szarpie się z finansami!
www.bogatyojciec.pl