Radek <r...@o...pl> napisał(a):

> To znaczy, nie odnoszę wrażenia, że chcesz wynagrodzić krzywdę
> mojemu dziecku,

Słusznie odnosisz wrażenie, karanie sprawcy nie ma wynagrodzić krzywd
ofierze. Ma nauczyć sprawcę, że postapił źle.
To co proponujesz to zemsta rodowa, nie sprawiedliwość.

> tylko chronisz swoje.

Załóżmy dla uproszczenia, że moje dziecko jest napastnikiem, a Twoje
ofiarą.
W konflikcie Twoje dziecko/moje dziecko ucierpiało Twoje. Ale w
konflikcie TY/ moje dziecko, już musze interweniować.

> Bo właśnie pokazałaś mojemu synowi, że można
> go publicznie poniżać, a jedyne na co może liczyć ze strony oprawców
> (czy rodziców oprawców) to mrugnięcie okiem - tak, żeby nikt nie widział.

To zależy od TWOJEJ interpretacji. Moje dziecko nie domaga się
publicznych egzekucji i jeśli ja interweniuję u innego rodzica, uznaje
sprawę za zakończoną.

> Twoje dziecko teraz się już nie liczy,

Moje dziecko musi wiedzieć, że liczy się ZAWSZE. Nawet jak źle robi.

> trzeba próbować naprawić krzywdę,
> którą wyrządzono tamtemu dziecku.

Kara nie jest zadośćuczynieniem.

> Ty jako matka, możesz mu potem wyjaśnić
> dlaczego TRZEBA było tak postąpić. Dlaczego w tym przypadku
> publiczne poniżenie było jedynym właściwym/honorowym wyjściem.

Publiczne poniżenie NIGDY nie jest honorowym wyjściem. To się niejako
wyklucza.

--
.......:: s i w a ::.......
.:: JID:s...@j...org ::.
-#--#--#--#--#--#--#--#--#-