Amnesiac <amnesiac_wawa@_zero_spamu_poczta.onet.pl> napisał(a):

> MZ zdecydowanie przesadzasz. Takie "wolnomyślicielstwo" (tzn. bez
> wydźwięku antyreligijnego) jest bardzo rozpowszechnione, zwłaszcza
> wśród młodych ludzi.

Szkoda, ze nie znam zadnych danych statystycznych nt religijnosci w podziale
na struktury wieku - w mojej opinii to, o czym piszesz ('wolnomyslicielstwo')
dotyczy jedynie niektorych mlodych ludzi w wielkich miastach. Reszta -
zwyczajnie tego nie pojmuje.

> Poza tym niesłusznie utożsamiasz duchowość z
> religijnością.

Religijnosc (w najbardziej autentycznym ze swoich wymiarow) zawiera sie w
duchowosci. Na odwrot - racja, niekoniecznie, chociaz w mojej opinii rozwoj
duchowy gdzies tam na koncu dazy do integracji z bogiem, obojetnie od tego,
czym jest, czy jest i jak go okreslac.

> Powiem tak: instytucje i dogmaty nie imają się wiary. Bo niby jak?
> Wiara ze swej istoty ma całkowicie osobisty, wręcz intymny charakter.
> Inaczej nie jest prawdziwą wiarą. Żaden nakaz z zewnątrz nie zmusi Cię
> do tego, byś wierzyła w określony sposób.

Wiec - skoro sa - dlaczego sa?

> Scharakteryzowałem duchowość człowieka jako obszar, w ramach którego
> tworzą się najbardziej fundamentalne rozstrzygnięcia określające
> samorozumienie człowieka. Owe rozstrzygnięcia mogą zaistnieć jedynie w
> ramach wspólnoty ludzkiej. Takie jakości, jak: sens, wzorzec, wartość,
> mają nieuchronnie społeczny charakter. Człowiek sam nie jest zdolny do
> nadawania znaczenia rzeczom, a także swojemu własnemu życiu.
> Konstruujemy nasze przekonania z elementów powstałych z życia razem z
> innymi. Nade wszystko potrzebujemy języka, który umożliwia nam
> jakiekolwiek rozumienie. Nie ma języka bez społeczności ludzkiej.

Czyli ktos taki jak Kaspar Hauser nie mialby szans na zycie duchowe?
Nie bardzo wiem, co o tym myslec. Kontakt z bogiem - tak jak go opisuja
mistycy wielu religii - wymyka sie slowom, ich znaczeniom, sensowi,

pzdr,
ziemiomorze


--
Wysłano z serwisu Usenet w portalu Gazeta.pl -> http://www.gazeta.pl/usenet/