> nie znam uczucia wspolczucia - moze to zle, ale nie
> znam, tak mnie jakos wychowano - ale znam uczucie
> milosci i to tej najwyzszej, bezwarunkowej....

I całe szczęście, ze nie wspólczujesz .
Jestem mamą dziecka z Zespołem Downa i tego najbardziej nie lubie.
Trzeba kochac i to jest jak lek.
Co do integracji to czasami mam wrazenie, ze jest bardziej potrzebna zdrowym
niz chorym.
Tak niewiele osób widzi człowieka w kims uposledzonym. Jakos oczy sie
otwieraja, jak sprawa zaczyna dotyczyc nas samych, czy to - tak jak ja- bo
mam takie dziecko, czy wtedy, gdy ma sie taką osobe w swojej grupie.
Dlatego jak możesz, to otwieraj innym te oczy...
Ja staram sie to robic na każdym kroku. Nie tak jak Ty, ale po swojemu. Mój
Janek to nie temat tabu. Umiem o Nim mówic i zawsze staram sie innym
wyjasniac i rozjaśniac w głowach.
Mój Synek ma 7 lat, chodzi do przedszkola integracyjnego. Jest to naprawdę
dobre przedszkole. Zdrowe dzieciaczki, które tam uczęszczały chodza później
do szkoły, w której uczy moja siostra. Wielu nauczycieli po zachowaniu
dzieci wie od razu, które dziecko jest po "moim" przedszkolu. One są
poprostu uczynne i nie mają zahamowan by pomóc innej osobie.

zyczę powodzenia w realizacji Twoich planów

Agata