Ender pisze:
> W dniu 2010-04-18 23:24, medea pisze:

>> No jak to? - mogę stracić okazję do rozmowy z Tobą! ;)
>
> No więc właśnie, a nie powinna to być jakaś wartość.

Dlaczego? Tak nisko się cenisz? ;)

>> To w dużej mierze zależy od Ciebie, co ewentualnie byś zyskał.
>
> Tu mnie zaciekawiłaś.
> A co mógłbym zyskać Twoim zdaniem?

Ja patrzę na to tak - macierzyństwo jest dla kobiety dopełnieniem i jako
takie jest czymś wielowymiarowo pozytywnym (bez wnikania w szczegóły tak
to określę). Być może nie dotyczy to wszystkich kobiet, ale chyba jednak
większości. Jeżeli mężczyzna kobietę kocha, to może na tym dopełnieniu
wyłącznie coś zyskać. To co ewentualnie uznaje za stratę, to jest jakaś
iluzja wynikająca z wcześniejszego braku pełni u kobiety.
W sumie nie chciałabym na ten temat specjalnie dyskutować. Ja tak uważam
i raczej nic tego nie zmieni. Do niczego też nie chcę Cię przekonywać,
ani namawiać - zapytałeś, więc odpowiedziałam.

> Co zyskał Twój np. mąż?

Ty wciąż z tymi konkretami! Nie chcę mieszać do tego mojego męża, jego
trzeba by zapytać, czy on czuje, że coś zyskał. ;)
No ale jeśli już tak bardzo zależy Ci na konkretach, to mogę Ci
powiedzieć tyle, że ja wyzbyłam się w znacznym stopniu egoizmu,
porównując do stanu wcześniejszego. Więc to chyba i dla męża zysk? ;)

> Długo by tłumaczyć, ale to tak nie działa jak myślisz.
> Aby nie zostawić Ciebie jednak z niczym to jak sądzisz,
> dla czego zawsze niespokojny duch i łobuz skupiali na sobie
> największe zainteresowanie i emocje? ;-)

No tak, tego spodziewałam się od początku. Stąd zresztą moje żarciki o
wampirku. Przypuszczam w takim razie, że u Ciebie ten ewentualny zysk
wyglądałby trochę inaczej. ;)

> Ja też. I jestem pewien, że nie byłaby mim życiem,
> ponieważ tak jak ja je rozumiem, to jest ono niepodzielne.

Nie wiem, co odpowiedzieć. Możliwe, że tak jest i może faktycznie nie
warto ryzykować w takim razie. ;)

Ewa