Użytkownik "Greg" <o...@f...sos.com.pl> napisał w wiadomości
news:b0e8uf$c1a$1@news.tpi.pl...

> Kto się boi, nie wiedząc właściwie czego, podwójnie się boi. /Ivo Andric/
>
> A o taki lek Ci chodzi, czy tak? Nieokreslony, wlasciwie nieuzasadniony,
> bez twarzy...

Nie, ja dokładnie wiem czego się boję. Boję się braku akceptacji, tego że
nie spełniam oczekiwań innych, tego że nie jestem nikim wartościowym,
ciekawym, godnym uwagi. Wynika to z tego, że czasem czuję się kompletnie do
niczego, jak okrąglutkie zero. Jak ktoś kto nie ma absolutnie żadnego
znaczenia. Zawsze czułam się gorsza od innych i miałam wrażenie że gdyby
mnie zabrakło to ludzie poczuliby tylko ulgę.
Od ludzi doświadczam mnóstwo dobra, ale boję się że na to nie zasługuję, że
nie jestem w stanie się odwdzięczyć.
Boję się też tego że już nigdy nie dam sobie rady z 'rozliczeniem się' z
własnym sumieniem z błędów z przeszłości..


> Skutek uboczny posiadania swiadomosci?

Chyba tak :-)


> Potrzebujesz poczucia, ze to co robisz ma sens, jest komus potrzebne, ze
> jest ktos, kto to docenia.

Chyba jak każdy, ale mam wrażenie, że nawet gdybym 10000 razy dziennie
słyszała od różnych ludzi takie zapewnienia, to i tak trudno mi byłoby w to
uwierzyć (to chyba wynika z braku pewności siebie).



>Poszukujesz sensu swego istnienia?

Już przestałam zastanawiać się nad sensem istnienia, bo to mnie przerasta
:-(
Na razie sensem mojego istnienia jest dążenie do tego, aby żyć zgodnie z
własnym sumieniem.


> Twoje pytanie... ludzie sa rozni. Sa tacy...

Chyba nie zaliczam się do żadnej z tych grup :-)
Jeśli miałabym się jakoś zaklasyfikować, to chyba bylaby to grupa 'takich'
którzy są na codzień uśmiechnięci :-) (ale szczerze) i szczęśliwi (też
szczerze), tylko czasami pod wpływem dołka mają takie głupie myśli i
refleksje na takie właśnie tematy... :-)


> Ja jestem zdania, ze jak czlowiek chce to zawsze sobie znajdzie jakis
> problem ;)

No właśnie tak chyba trochę mam, ale nie do końca :-)
Czasem sie zdarza (właśnie gdy mam taki dołek), że nie mogę tak zwyczajnie
cieszyć się chwilą, tylko dokuczają mi takie różne natrętne myśli.


> Chlopa Ci trzeba ;-)

OOOO nieeee, dziękuję bardzo, w domu nie cierpię na ich niedobór :-)
Już więcej bym chyba nie wytrzymała :-)
Dziękuję za post :-)
Elle.