> A jak długo "sprawie" się przyglądasz z zainteresowaniem? Bo jeśli tylko
> z doskoku i zawsze jednakowo niechętnie (jak większość czytelników),
> to możliwy jest dryf na mielizny i na zawsze.
> Poza tym widzę tu sprzeczność - gigantyczny dystans powinien Cię raczej
> uspokajać, nastawiać "badawczo", nawet wtedy, gdy dla ułatwienia ustawisz
> swe okulary na wstępną diagnozę - "wariat".
> Używasz chyba słowa "dystans" w nieco innym rozumieniu - to ma być
> coś na kształt drogi do przebycia...
> Gdyby Cię to nie "męczyło" nie zabierałbyś głosu :)). I to z oceną,
> z przyznaniem się do irytacji... i zwalania z nóg ;).

widzisz. ja przyglądam się od kiedy wszedłem na PSP.
nie pamiętam dokładnie kiedy to było, ale na pewno mniej niż rok temu.
czytałem jak dotąd dosyć głęboko.
nie widzę już w JT-postach "wariata", choć to oczywiście przychodzi do głowy
jako pierwsze.
wyczytałem w jego postach bardzo wiele trafnych spostrzeżeń, których nie
widziałem jak dotąd nigdzie.
ciężki jest styl wypowiedzi, który przywołuje mi nieciekawe skojarzenia z
tzw. osobami o "niezmiennym zdaniu", ale to tylko płaszczyk (mam nadzieję),
który nie ma żadnego znaczenia.
dokładniej: te posty to nie jest rozmowa/komunikacja dwustronna (z
prawidłowymi sprzężeniami zwrotnymi, reakcją i wymianą argumentów), ale
raczej rodzaj tuby nadawczej w stylu: "na kogo wypadnie na tego bęc". i jak
tu wysłać sygnał zwrotny skoro nie pewności, że ktoś w ogóle nasłuchuje po
drugiej stronie tuby?

> Powiem Ci, ze mój pierwszy kontakt autorem, a raczej może to, jak
> na jego teksty reagowała na ogół "publiczność", nakazywał raczej głębszą
> i uważniejszą analizę. Po pewnym czasie okazało się, że doskonale wiem
> o czym gość mówi, jednak "straciłem już dawno nadzieję, że istniejej ktoś
> taki na świecie". Skupiłem się wówczas na metodyce przekazu, na
> zastanawianiu się jak zmiejszyć tę przepaść, co można _zrobić_ aby rzecz
> tak trudna w odbiorze stała się bardziej przystępna. I na ogół milczałem.
> Widząc ciemność. Rozumienie nie jest równoznaczne z _wyartykułowaniem_
> w powszechnie używanym "języku".
> JeT nie był wówczas sam. Był Janusz H. Potem była guniek. Wszyscy mniej
> więcej "to samo", ale każde "po swojemu". Ja szukałem własnego jezyka.
> Też nieudolnie i z błędami, gdyż w końcu liczyły się efekty końcowe.
> Magma pozostawała magmą. Niewzruszoną i stale okopującą się "na znanych
> sobie pozycjach". Reakcje niezmiennie były takie jak dzisiaj - np. w
postach
> "ordynatora zioło" ;). (nie wie, do kogo mówi - Jerzyku...;)))))).
> [i to wcale nie jest smieszne - ilustruje skalę problemu].

no tak.
wszyscy "to samo", ale "każde po swojemu".
magma, beton, mur, sufit... nie ma znaczenia.
All, przecież ty też sam nie wiesz co dokładnie chcesz przekazać.
przypomnę twoje (i nie tylko) słowa: "zrozumieć", "świadomość", "to wykracza
poza ramy naturalnej percepcji".
nie ma znaczenia, co chcesz powiedzieć, bo mało kto tego słucha, ale ważne
jest to, że takie dzieła jak "zielony autobus" mają szansę w ogóle zaistnieć
i powstają w wyniku jakichś tam splotów wydarzeń. Mi się mordka uśmiechnęła
gdy zobaczyłem co można stworzyć przy pomocy internetu... ;)

> Wszystko można zobaczyć na DWA sposoby.
> Aby jednak nastąpiło przełączenie, przeskok, potrzeba jakiegoś
> niepojętego impulsu.
> Ja zobaczyłem go w ... fizyce. W świecie kwantowym, który z naszego,
> klasycznego punktu widzenia jest DZIWNY, a nawet dziwaczny.
> Dlatego, to, co robię juz w tym roku (a nie wiem przecież czy zrobię
> do końca), jest usiłowaniem dobrania takich słów, które połączą
> w jeden pomost fizykę kwantową, matematykę, psychologię i kosmologię.
> To koszmarnie trudne.

unifikacja? :D
no to ty musisz mieć łeb jak koń. ;)
i dogodne warunki do pracy. nie każdy ma tak dobrze.

> > > Wszystko jest procesem!
> > > Dziś czegoś nie rozumiemy, a jutro wszystko wygląda inaczej!!
> > > Na tym to polega. Na wiecznych zmianach. Na poszukiwaniu.
> > > Ten, kto sie w tym procesie zatrzymuje, uznając swoje
> > > osiągnięcia, poglądy, za absolutnie nienaruszalne,
> > > jest na skraju przepaści.
> > > Samozagłady.
>
> I tu masz też rację. Życie tworzone jest przez "prawdopodobieństwa".
> Rzeczywistość tworzona jest "na żywo" i składa sie z sumy
prawdopodobieństw
> zaistnienia określonych stanów typu "jest/nie ma".

ano.
a my ludziki mamy na nią bardzo duży wpływ.

> > i tak apropos tego: "Na tym to polega. Na wiecznych zmianach. Na
> > poszukiwaniu.".
> > mocno mi się to gryzie z konserwatryzm i konsekwencją JeTa. Te rzeczy
się
> > chyba wykluczają.
> > a z resztą... i tak się już rozgadałem ;)
>
> Jeśli patrzysz na świat z pozycji piechura w mieście, nie dostrzegasz
krzywizny
> ziemi. Jeśli patrzysz na czas, jako na "czwarty wymiar" na własnym
zegarku,
> nie możesz zobaczyć paradoksu bliźniąt. Jeśli zakładasz, że warstwa
> klasycznego rozumienia fizyki wystarcza do zrozumienia działania mózgu,
> dajesz świadectwo swej ograniczoności. Tu - uwaga - mówię "do Ciebie",
> ale to przecież nie chodzi "o Ciebie". Gdy odczytasz to jako "mój atak
> na Twoją inteligencję" jesteśmy zgubieni :). OBAJ.

atak?
do głowy by mi nie przyszło :D

> > Bądź na psp. Wracaj. Warto.
> >
> > no toż zaglądam ;)
> > tylko się rzadko odzywam.
>
>
> Cieszę się, że "w dobrych momentach" ;))

wpadam kiedy mam ochotę.
czy to znaczy że zawsze jest dobry moment? ;)

> ps. fotografii z "obozem", jak widzisz, jeszcze nie wykorzystałem.
> Ale to też było ciekawe doświadczenie. Trudno je "racjonalnie"
> wytłumaczyć :).

heh, a ja to nawet mam teorię inną niż przypadek. :)
doszedłem do wniosku, że w niektórych warunkach (przebywanie przez jakiś
czas w tym samym śrdowisku - tu: grupa psp, oraz pewne stereotypowe i
jednoznaczne skróty myślowe np: kominek->ciepło;
zamknięte_środowisko_ludzi -> obóz_koncentracyjny) są tak silne, że
wywołują ludzi identyczne obrazy. Silne do tego stopnia, że mają wpływ na to
co zrobimy, a że każdy działa inaczej, to po naszej rozmowie ja pojechałem
sobię na wycieczkę do obozu, a ty w tym czasie wkleiłeś ten temat w swój
post. Tego typu skrzyżowań dróg jest cała masa, tylko rzadko się zwraca na
nie uwagę. Masz więc kolejny środek do doskonalenia swoich technik przekazu.
Teoretycznie (i całe szczęście, że teoretycznie!) to jesteś jako autorytet w
stanie wywołać u innych innych ludzi dowolny zamierzony przez ciebie efekt
(co nazywane jest manipulacją, lub dostrajaniem). Dokładnie w tym
specjalizuje się JeT i to mnie boli, bo jest wybitnie skuteczny, a nie każdy
lubi jak mu się wchodzi po cichu z butami do głowy.

Zdrówko
Albert