<m...@g...com> wrote:
> Kwarantanna
>
> Tak, pojawił się strach.
> Tak, pojawiła się izolacja.
> Tak, pojawiły się zakupy w panice.
> Tak, pojawiła się choroba.
> Tak, pojawiła się nawet śmierć,
> Ale
> Mówią że w Wuhan po wielu latach hałasu
> Można znowu usłyszeć śpiew ptaków
> Mówią że po kilku tygodniach ciszy
> Nieba nie zasłania dym
> Jest błękitne i szare i czyste.
> Mówią że na ulicach Asyżu
> Ludzie śpiewają do siebie
> przez opustoszałe place,
> otwierając okna
> by ci którzy zostali sami
> słyszeli głosy rodziny, która jest obok.
> Mówią że hotel w zachodniej Irlandii
> oferuje darmowe posiłki i ich dostawę
> do osób podlegających kwarantannie.
> Dzisiaj młoda kobieta, którą znam
> roznosiła wśród sąsiadów ulotki ze swoim numerem telefonu,
> by starsze osoby miały z kim porozmawiać.
> Dzisiaj kościoły, synagogi, meczety i świątynie
> przygotowują się, by dać schronienie
> bezdomnym, chorym i zmęczonym.
> Na całym świecie ludzie zaczynają zwalniać tempo i podejmować refleksję.
> Na całym świecie ludzie zaczynają patrzeć na swoich sąsiadów w nowy sposób.
> Na całym świecie ludzie budzą się w nowej rzeczywistości.
> Dostrzegają jacy naprawdę jesteśmy,
> jak niewiele kontroli tak naprawdę mamy
> i że tym, co liczy się najbardziej, jest miłość.
> Więc módlmy się i pamiętajmy, że
> Tak, pojawił się lęk
> ale nie musi iść on w parze z wrogością.
> Tak, pojawiła się izolacja,
> ale nie musi iść ona w parze z samotnością.
> Tak, pojawiły się zakupy w panice,
> ale one również mogą się do czegoś przydać.
> Tak, pojawiła się choroba,
> ale nie musi ona oznaczać choroby naszej duszy.
> Tak, pojawiła się śmierć
> ale zawsze może pojawić się również odrodzenie miłości.
> Możesz dokonać wyboru, jak będziesz żył dzisiaj.
> I dzisiaj - odetchnij.
> Posłuchaj - zagłuszane czasem hałasem Twojej paniki
> ptaki znowu śpiewają
> niebo się przejaśnia
> nadchodzi wiosna,
> a my możemy być zawsze prowadzeni przez Miłość.
> Otwórz drzwi swojej duszy
> i choć nie jesteś w stanie dotknąć tego, kto stoi po drugiej stronie opustoszałego
placu,
> Śpiewaj.
>
> Fr. Richard Hendrick, OFM
> March 13th 2020
>


Warszawa, wycieczka nauczycieli do Warszawy, na którą zabrał mnie ojciec na
miejsce mamy. Mam 15 lat. Wieczór w hotelu. Nauczycielstwo dancinguje.
Wychodząc ojciec prosi, bym została w pokoju i zamknęła się na klucz dla
bezpieczeństwa, bo jako dyrektor szkoły i kierownik wycieczki powinien
trochę z nimi pobyć, więc wróci późno. Robię jak prosi, bo grzeczne i mądre
dziecko zawsze słucha taty. Włączam radio. Tv niet. Czytam książkę.
Po godzinie od wyjścia ojca puk-puk do drzwi. Nie otwieram - jak prosił
ojciec. Pytam ,,kto tam".
- Gosia, nie wygłupiaj się, otwórz!
Otwieram. Jak mogłabym nie. Przecież to
trzy moje ulubione nauczycielki! Nieco podchmielone, rozchichrane, FAJNE! I
przyszły DO MNIE!
- Chodź, dziewczyno, nie siedź tu sama - w tym hotelu jest młodzież z
Węgier. Chodź, pogadasz, poznasz fajnych ludzi!
- Tata kazał mi tu być.
- TATA WIE, nas tu wysłał.
Idę. Wchodzimy do pokoju pietro wyżej. W pokoju tylko czterech młodych
mężczyzn. Siadamy. Rozmowa się nie klei, panie wychodzą mówiec, że poproszą
resztę i zaraz przyjdą.
Nie przychodzą, ,,reszta" też nie przychodzi.
Rozmowa jak rozmowa - skąd jesteś, jak masz na imię. Węgrzy. Studenci. I
ja. SAMA.
Chyba obiecano im bardziej rozmowną panienkę, bo zaczynają się między sobą
podśmiechiwać, mam wrażenie że ze mnie. Na moje szczęście okazali się OK.
Pożegnałam się i wróciłam do pokoju. Z jednym z nich nawet trochę
korespondowałam potem, niz wartego uwagi.
A moje ,,ulubione nauczycielki"... cóż...
Co byś zrobił, gdyby ktoś zrobił twojej córce to, co one mnie wtedy?
Nawet gdyby też ,,nic się jej nie stało".
Komuna robi z ludzi mięso.


--
XL Homoseksualizm NIE JEST wrodzony:
https://www.homoseksualizm.edu.pl/terapia/faq/337-mi
t-1-homoseksualizm-jest-wrodzony?fbclid=IwAR3bkm3Vwz
J2sQ5ctFV6BfG52bOppwjyFLf5H2fEqMH9VdsD-t4X9Aea8eE