Ikselka pisze:

> Miała wybrać powierzchowność chama? - lepiej umrzeć.

Ja to widzę inaczej - nie była zdolna pokochać, zaakceptować wad, czy po
prostu braku niektórych zalet, u drugiej osoby. Przekonanie o własnej
doskonałości (no bo skąd pomysł, że zasługuje na kogoś idealnego?)
przesłoniło jej świat do tego stopnia, że nie znalazła w nikim godnego
siebie partnera.

Miłość to tworzenie, także odkrywanie w kimś innym "nadzwyczajności", a
nie tylko oczekiwanie na spełnianie przez drugą osobę życzeń i naszych
wymogów.

Takie jest moje zdanie (m.in. na temat mojej ciotki), a gdzie jest
prawda obiektywna? ;)

Ewa