Użytkownik "Krystyna*Opty*" <K...@o...pl> napisał w
wiadomości news:cjbm39$g9v$1@news.onet.pl...
> > > > 110/70
> > >
> > > Aaa... czyli chcesz sobie podwyższyć dietą optymalną? ;)
> >
> > w jakim celu miałbym sobie podnosić cisnienie .czy uwazasz,ze z moim
> > cisnieniem jest coś nie tak??
>
> Z ciśnieniem owszem , nie jest coś nie tak (zastrzegam - jak dla mnie,
> bo być może norma 120/80 mm Hg uległa "normalizacji" a ja np. jeszcze
> o tym nie wiem ;] )
> W każdym razie jeśli twoje ci poskoczy to wg mnie będzie w sam raz ;)
> co jednak nie zmienia faktu, że liczenie dochodów grupowiczów
> jest mało taktowne, panie księgowy... :)

tutaj masz coś o cisnieniu krwi.jak na byłą pielegniarke jestes
niedouczona.powinnaś wiedzieć ,że

"Wyróżnia się także tak zwane optymalne ciśnienie tętnicze, które oznacza
wartości ciśnienia poniżej 120/80mmHg. Zagrożenie chorobami krążenia jest
wówczas najmniejsze"
^^^^^^^^^^^^^^^^^^^

i kto tu jest optymalny??


http://glinki.com/?l=y204cb


Ciśnienie tętnicze krwi jest siłą, jaką przepływający strumień krwi wywiera
na ścianę naczyń krwionośnych. Wyrzut krwi przez kurczący się mięsień lewej
komory serca powoduje wzrost ciśnienia w tętnicach, największą jego wartość
określa się jako ciśnienie skurczowe. Najmniejsza wartość ciśnienia
tętniczego występuje w chwili zakończenia skurczu komór serca i jest
określana jako ciśnienie rozkurczowe.
O nadciśnieniu tętniczym mówimy wówczas, kiedy ciśnienie tętnicze krwi w
wielokrotnych pomiarach przekracza wartości określane jako prawidłowe (co
najmniej 2 pomiary podczas kolejnych wizyt lekarskich). Zgodnie z
zaleceniami Światowej Organizacji Zdrowia granicę oddzielającą ciśnienie
prawidłowe od podwyższonego stanowi ciśnienie 140/90mmHg. Uznano, że
ciśnienie powyżej tej granicy należy obniżać, ponieważ zwiększa ono ryzyko
wystąpienia choroby niedokrwiennej serca, udaru mózgu niewydolności nerek i
zmian naczyniowych.
Z badań epidemiologicznych wynika, że u osób, u których ciśnienie skurczowe
wynosi poniżej 130mmHg, a rozkurczowe poniżej 85 mmHg, zagrożenie
wymienionymi powikłaniami jest niewielkie i nie wymaga leczenia, a ciśnienie
takie nazywamy prawidłowym. Ciśnienie pomiędzy tymi wartościami, to znaczy
skurczowe130-139mmHg i rozkurczowe 85-89mmHg nazywamy ciśnieniem prawidłowym
wysokim. U ludzi z takim ciśnieniem stwierdzono większą skłonność do rozwoju
nadciśnienia tętniczego zwłaszcza, gdy stwierdza się je u rodziców.
Wyróżnia się także tak zwane optymalne ciśnienie tętnicze, które oznacza
wartości ciśnienia poniżej 120/80mmHg. Zagrożenie chorobami krążenia jest
wówczas najmniejsze.
U osób w wieku podeszłym często obserwuje się podwyższone ciśnienie
skurczowe powyżej 160mmHg przy prawidłowym ciśnieniu rozkurczowym, poniżej
90mmHg. Ciśnienie takie nazywamy izolowanym nadciśnieniem skurczowym, jest
ono czynnikiem ryzyka powikłań naczyniowo-sercowych i należy je obniżać bez
względu na wiek chorego.
Nadciśnienie tętnicze jest jedną z najbardziej rozpowszechnionych chorób. W
Polsce szacuje się, że ok. 35% dorosłej populacji cierpi na tę chorobę.
Jedynie u ok. 5% osób z nadciśnieniem tętniczym udaje się znaleźć jego
przyczyny. Mogą nimi być niektóre choroby nerek, choroby nadnerczy
zaburzenia hormonalne. Usunięcie pierwotnej przyczyny niejednokrotnie
wystarcza do przywrócenia prawidłowego ciśnienia krwi. U zdecydowanej
większości chorych (ponad 90% wszystkich przypadków) przyczyna nadciśnienia
nie jest do końca wyjaśniona i jest ono określane jako nadciśnienie
pierwotne. Rozwój nadciśnienia pierwotnego jest wynikiem wpływu wielu
nakładających się czynników, które powodują podwyższenie ciśnienia krwi.
Przede wszystkim są to czynniki dziedziczne. Wpływ na rozwój nadciśnienia
pierwotnego mają również czynniki środowiskowe, takie jak położenie
geograficzne, stopień uprzemysłowienia, tryb życia, aktywność zawodowa czy
dieta, a także zaburzenia funkcji narządów biorących udział w utrzymaniu
prawidłowego ciśnienia tętniczego.
Nadciśnienie pierwotne ujawnia się najczęściej w 4 i 5 dekadzie życia i
około dwukrotnie częściej dotyczy kobiet niż mężczyzn. Początkowo przez
długi okres czasu przebieg choroby jest bezobjawowy. Można ją rozpoznać
jedynie poprzez stwierdzenie podwyższonego ciśnienia krwi.
Nieleczone nadciśnienie tętnicze powoduje uszkodzenia niektórych narządów,
co prowadzi do zaburzeń ich funkcji. Podwyższone ciśnienie krwi zwiększa
opór w układzie naczyniowym, co może prowadzić do przerostu mięśnia serca a
w konsekwencji do jego niewydolności. Nadciśnienie wywiera ogromny wpływ na
rozwój miażdżycy naczyniowej, która jest bezpośrednią przyczyną powstania
choroby wieńcowej a w konsekwencji zawału serca. Zmiany miażdżycowe są
również odpowiedzialne za wystąpienie większości udarów mózgu i
niedokrwienia kończyn dolnych. Nadciśnienie tętnicze prowadzi również do
uszkodzenia nerek. Zaburzenia funkcji nerek występują jednak późno w
przebiegu choroby po wielu latach jej trwania.
Celem leczenia nadciśnienia tętniczego jest uzyskanie trwałego obniżenia
ciśnienia krwi do wartości możliwie jak najbardziej zbliżonych do
prawidłowych. U osób młodszych należy dążyć do obniżenia ciśnienia poniżej
120-130/80mmHg, u osób starszych poniżej 140/90mmHg.
Bardzo istotnym elementem w leczeniu nadciśnienia jest postępowanie
niefarmakologiczne. Należy utrzymać prawidłową masę ciała. Wskaźnik masy
ciała BMI (obliczony ze wzoru: BMI=masa ciał (kg) : {wzrost(m)}2) powinien
być mniejszy niż 24. Należy ograniczyć spożycie soli kuchennej i tłuszczów,
picie alkoholu i zaprzestać palenia papierosów, a zwiększyć spożycie wapnia
i potasu, pokarmów jarskich, błonnika i kwasów tłuszczowych omega-3
zawartych w rybach morskich. Trzeba również pamiętać, że regularne
wykonywanie wysiłków fizycznych w znacznym stopniu obniża ciśnienie krwi.
Jeśli istnieje konieczność leczenia farmakologicznego zawsze musi ono być
ustalone i prowadzone przez lekarza.
Korzyści z leczenia nadciśnienia tętniczego są bezsporne. Wykazano, że
ryzyko zgonu z powodu chorób układu krążenia jest u obu płci 3-5-krotnie
wyższe u osób z nadciśnieniem niż u osób z prawidłowym ciśnieniem. Ryzyko
zgonu z powodu choroby niedokrwiennej serca osób z nadciśnieniem jest
jeszcze wyższe; mężczyźni z nadciśnieniem umierają 5-krotnie, a kobiety
8-krotnie częściej, niż osoby z ciśnieniem prawidłowym. Odpowiednie leczenie
nadciśnienia tętniczego odwraca te niekorzystne tendencje.
OPM 7-8/03 Dział: Technika medyczna