> > > Papa jest określeniem familiarnym, jak najbardziej poprawnym, ale
coraz
> > > rzadziej używanym w j. polskim. Ania użyła polskiego słowa, nie
> > szwedzkiego
>
> > Aj, wiesz, nie do końca tak.
>
> Ale co nie do końca tak? że jest poprawnym, czy że coraz rzadziej używanym
> :-))

Ja tylko w kwestii czysto formalnej: "papa" bylo po polsku, gdybym napisala
slowo szwedzkie, byloby "pappa".
Poza tym moje dziecko tak sie wlasnie zwraca do swojego ojca, i nie widze
powodu, by pisac inaczej, zwlaszcza w owym konkretnym kontekscie.
Dziekuje za uwage
Ania, "mamma" Björna, ktory jeszcze ma dwa inne imiona, zeby nie bylo, ze
taki czysty Szwed z niego , bo on takze Alexander i Vincent jest, a co!
(Pisownia tych imion jest dopasowana do warunkow jezykowych Szwecji, czy to
blad?)