Masowe stosowanie DDT przeciwko stonce ziemniaczanej, której nalot na
tereny Polski uprawiajacej wtedy ponad 2 mln hektarow ziemniaków nastąpił po
II Wojnie Światowej, postawiły nasz kraj w szczególnie niekorzystnej
sytuacji. W wyniku badań stwierdzono pozostałości DDT w tkance tłuszczowej
Polakow oraz uodpornienie się stonki na środki zawierające DDT.
Pod wpływem tych wyników, a także światowych tendencji w ochronie roślin
rząd podjął w 1970 r. uchwałę w sprawie organizacji badań w zakresie
toksykologii i bezpiecznego stosowania pestycydów.
Dzięki pomocy FAO oraz UNDP w krótkim czasie zorganizowano w Instytutach
Ochrony Roślin w Poznaniu oraz Weterynarii w Puławach sieć laboratoriów do
badania pozostałości pestycydów w materiale pochodzenia rolniczego.
Równolegle podjęto decyzję o wycofaniu ze stosowania środków
niebezpiecznych z toksykologicznego punktu widzenia (m.in. DDT) oraz
stanowiących największe zagrożenia dla środowiska form pylistych.
Te w/w decyzje i ich zrealizowanie postawiły Polskę wsród pierwszych
krajów, które w tak radykalny sposób zareagowały na zaistniałą w ochronie
roślin sytuację.
Działania te przyniosły zresztą bardzo szybki i wyraźny efekt w
zmniejszającej się obecności pozostałości stosowanych wcześniej środkow
ochrony roślin w produktach pochodzenia zwierzęcego.
Pozdrawiam organizacyjnie Ja...cki