XL pisze:

> podziw dla Jego męki. No i - ja miałam zostać lekarzem wtedy, byłam po
> zdobyciu odpowiednich sprawności już.

Hi hi... Bywasz rozczulająca jak dziecko. ;)

> Myślę, że miałam powołanie i szkoda,
> ze tego nie zrealizowałam.
> Jeżeli u dzisiejszych lekarzy (jako dzieci) całun turyński wzbudzał grozę,
> no to ja się nie dziwię, że ich ciekawość i pasja zawodowa raczej nie mają
> racjonalnych podstaw, poza parciem na kasę... ale to już inna bajka, Ty
> wszak lekarzem nie jesteś ;-PPP

Nie o krew chodzi (skąd Ci to w ogóle do głowy przyszło? hm...), a o ten
nastrój, patos. Podobną grozę odczułam, kiedy jako dziewczynka
dowiedziałam się o tym, że wszechświat jest nieskończony. Nie mogłam
sobie tego wyobrazić, przerażało mnie to. No ale co ja Ci będę tłumaczyć.

Ewa