PeJot <P...@0...pl> napisał:
> > a potem schodziły w dół
> > przez las. Bieszczady są fajne i ciekawe, ale właśnie dopiero wtedy,
> > jak się już wyjdzie powyżej lasów - wtedy faktycznie można się
> > rozglądnąć, i _zobaczyć góry_, poczuć mocny wiatr na połoninie...
> >
> > Nie znam wszystkich szlaków w Bieszczadach, ale poszukaj czegoś
> > takiego, żeby szybko się wyszło "na górę" i dalej już szło łysymi
> > grzbietami. To jest dużo bardziej efektowne.

> Takich tras znam kilka, ale to (chyba) nie dla moich dzieci.

Jak najbardziej dla twoich.
Dzieci nie meczą się idąc (przynajmniej mniej niz my), one męczą się
okropnie czekając na coś albo siedząc w ławkach :-)
Zresztą sprawdzisz to na pierwszym popasie - kto pierwszy wstanie albo
podbiegnie na najblizszy pagorek?

Bardzo dobrze jak idą w razem, bo wtedy mozna organizować konkursy,
zbierać lesne skarby - piorka, kamyki itd. Pokazać drogę na mapie - szukać
razem znaków, w ogole niech czują, że od nich też cos zależy.

Pozdrowienia i milej wycieczki,
Lila

PS. Corka jak miała 7 lat zdobyla Rysy (od słowackiej strony), druga
wtedy 6-letnia - Krywań. A w ostatniej wyprawie na Słowacji widzialam
dziecko karmione mlekiem matki w drodze na Slawkowski Szczyt i dwójkę
na oko 3 i 4 latków dochodzących do Chaty Tery'ego (ok. 2000m npm).
W obu przypadkach to byli nasi :-)