> Sprawa, którą pragnę poruszyć w mojej wypowiedzi to absurd nieludzkiego
> celibatu i całej ideologii z nim związanej.

- inny ważny problem to fakt, że aby zostac mistykiem trzeba zrzec się
ważności zmysłów i logiki - a to na dłuższą metę sporo kosztuje...
Każdorazowo, kiedy posługujemy się inną mapa niż teren, po którym sie
poruszamy prowadzi do kiepskich rezultatów. Każdy tzw 'wypadek' i inne
nieoczekiwane rezultaty(też te 'dobre') powstają w wyniku niezgodności
naszej mapy z terenem, po którym sie poruszamy i który nie dba o to co o nim
wiemy.

> profesor ATK, ks. Skowronek, przyznał publicznie, że w 1997 roku spośród
400
> 000 księży katolickich na świecie 80 000 wystąpiło z oficjalną prośbą do
> papieża o uchylenie wobec nich prawa celibatu!

- ciekawe też ilu z nich w ciągu swojego ciemniaczego życia doznaje olsnień,
że to wszystko to ostra ściema i mulenie jeszcze większych ciemniaków -
zagubionych ludzi.

> Przymusowy celibat jest sprzeczny z
> pisanym i niepisanym Prawem Bożym. Ustanowiono go wbrew odwiecznemu prawu
> natury oraz pierwszemu z Boskich przykazań - poleceń do rozmnażania i
> zasiedlania ziemi. Celibat to wyróżnik religii zwodniczej, szatańskiej!

- to już nawet nie chodzi tylko o to rozmnażanie. Człowiek z racji swojej
konstytucji psychicznej obiektywnie potrzebuje fizycznej obecności innych
istot i głębokich emocjonalnych z nimi interakcji. Jak się to zastepuje
przez całe życie wyobrażeniami albo się to próbuje wyprzeć to nie da rady
być normalnym. Jak natomiast nie przestrzega się celibatu to postępuje się
niespójnie i w świetle wyznawanej religii, a koszty psychiczne niespójnosci
sa ogromne. Natomiast kiedy uruchomi się logikę i świadomość (daną przez
Boga;), to wyrażnie widać jak ta cała historyjka z religią to genialnie
skonstruowana ściema... Generalnie wnioski są takie, że specyficzna zasada
działania umysłu umożliwia w stopniu doskonałym robienie siebie samego "w
trąbę".

oto fragment listu, jaki kiedys wysłałem na inną listę w kontekście tego, co
powszechnie uznaje się za "bogactwo duchowe":

""- Jezeli chodzi o "duchową stronę człowieka", to powszechnie utarło się
przekonanie iż bogactwo duchowe jest czymś pozytywnym. Współczesna
obiektywna nauka dokonała ważnego rozgraniczenia jeśli chodzi o
aktywność umysłu i co za tym idzie "bogactwo duchowe". W dla przypomnienia w
skrócie - mózg człowieka składa się z 2 półkul. Każda z nich w swej istocie
jest niezależnym funkcjonalnie mózgiem. Półkule są połączone informacyjnie,
czyli mogą się miedzy sobą komunikować. Jedna półkula może odbierać sygnały
generowane z drugiej i jest to nic innego jak wewnętrzne obrazy i
wyobrażenia, dźwięki (treść monologu wewnętrznego), przywoływane
i konstruowane doznania kinestetyczne i smakowe -czyli potocznie -mysli.
Jeśli teraz sobie myślisz
"ten facet ma rację" albo sobie wyobrażasz jak to jest być w pełni
produktywną jednostka, to znaczy tyle, że jedna połówka wysyła "dane" do
drugiej półkuli i TREŚĆ tego przekazu może nie mieć nic wspólnego z
otaczającą obiektywną rzeczywistoscią, bo jest tylko wygenerowana przez
drugi mózg. Jakkolwiek samo zjawisko generowania myśli obiektywnie istnieje.
Jedynym ważnym sposobem pozyskania autentycznych danych o świecie jest
nadanie wagi sygnałom z oczu, uszu, dotyku itd. SEDNO: Tak zwane bogate
życie duchowe w świetle współczesnej nauki to w przeważającej większości
jałowe, (nie mające nic wspólnego z rzeczywistością) dialogi
pomiędzy półkulami. Sprawę wykładniczo komplikuje fakt, że budowa i
działanie mózgu łatwo umożliwia nieodróżnianie który obraz jest prawdziwy a
który jest tylko/aż wysłany przez drugą półkule. Problem polega dodatkowo na
tym, że półkula na poziomie emocjonalnym reaguje na to co dochodzi z
drugiej półkuli w dokładnie takim samym stopniu jakby to dochodziło z oczu i
innych zmysłów(dlatego wyobrażenie węża może wywołać strach taki sam jak
jego faktyczna obecność). Na uwagę zasługuje fakt, że fikcyjne wyobrażenia
powodują jak najbardziej realne emocje, co znacznie utrudnia połapanie się w
całej sprawie. Powoduje to niemożliwe do wytłumaczenia złudzenie, że to co
pokazuje druga półkula jest zewnętrzną fizyczną rzeczywistością. Dzięki
takiej budowie umysł ludzki może niezachwianie wierzyć w istnienie wymysłów
nie mających nic wspólnego z otaczającą go
rzeczywistością, co potocznie nazywamy bogatym życiem wewnętrznym.
Najbujniejsze życie duchowe mają pacjenci klinik psychiatrycznych. Ich
niemożliwość rozróżnienia pomiędzy rzeczywistością a dialogiem półkul jest
posunięta do granic możliwości poprawnego funkcjonowania w tzw realiach.
Dlatego obiektywiści całkowicie odrzucają wewnętrzne objawienia i emocje
jako źródła poznania a jako jedyną formę zdobywania wiedzy o rzeczywistości
uznają sygnał dochodzący ze zmysłów a następnie interpretowany
poprzez wnioskowanie oparte na logice.""

- to jest najważniejszy psychiczny czynnik utrzymywania ściemy. Do tego
dochodzą inne - chęć rozwiązania życiowych problemów przez ofiarę religii,
wrodzona możliwość ignorowania i usuwania przez nią oczywistych faktów
(deletion), operowanie przez religię winą i silnymi emocjami ofiary i wiele
innych...............