Ikselka pisze:

> Mało wszechstronne. Dziś, w czasie znowu tak trudnym dla Polski, należy jak
> ongiś wracać do dyktand, które zawierają w sobie patriotyczne/historyczne
> treści, nie zaś tele-urwitutki (to moje).
>
> "Żołnierze!
> Rok temu z garścią małą ludzi, źle uzbrojonych i źle wyposażonych,
> rozpocząłem wojnę. Cały świat stanął wtedy do boju. Nie chciałem pozwolić,
> by w czasie, gdy na żywym ciele naszej Ojczyzny miano wyrąbać mieczami nowe
> granice państw i narodów, samych tylko Polaków przy tym brakowało. Nie
> chciałem dopuścić, by na szalach losów ważących się nad naszymi głowami, na
> szalach, na które miecze rzucano -zabrakło szabli polskiej. Że szabla nasza
> była mała, że nie była godna wielkiego dwudziestomilionowego narodu. Nie
> nasza w tym wina.
> Żołnierze!
> Poszliście za moim rozkazem bez wahania, bez chwili namysłu, czy los Wasz
> nie będzie podobny do losu tylu poprzedzających nas pokoleń żołnierzy
> Polskich. Poszliście by stanąć w obronie jeśli już nie szczęścia Ojczyzny
> to przynajmniej jej honoru. Wyrobił się z nas ten typ żołnierza jakiego nie
> znała dotąd Polska. Z młodego chłopaka w naszej atmosferze wyrabia się
> szybko, spokojny, równy, stary żołnierz. Przygotowany na długą żmudną
> pracę, nie spalający się jak słoma w pierwszym drobnym ogniu. Żołnierze i
> towarzysze broni, i teraz jak na początku jesteśmy tylko awangardą wojenną
> Polski, a także jej awangardą moralną z umiejętnością zaryzykowania
> wszystkiem gdy ryzyko jest konieczne.
> Żołnierze!
> Smutno mi, że powinszować wam olbrzymich triumfów nie mogę, lecz dumny
> jestem, że dzisiaj z większym spokojem mogę do Was jak ongi zawołać.
> Chłopcy naprzód, na śmierć czy na życie, na zwycięstwo czy na klęski.
> Idźcie czynem wojennym budzić Polskę do zmartwychwstania."
>
> (Rozkaz na pierwszą rocznicę wojny). Wydany przez J. Piłsudskiego w
> Ożarowie pod Lubartowem 5.VIII.1915r.
>


Ja wszystko rozumiem, no ale ileż można sprawdzać znajomość pisowni
słowa "żołnierz"?
;)

Ewa