cbnet wrote:

> Więc rozumiem, że uważasz relacje międzyludzkie w Polsce,
> które ponad wszelką wątpliwość wykorzystują tę zasadę
> (którą notabene znam bardzo dobrze) za wzorcowe w skali
> świata?
> Cała reszta Europy (włącznie z Rosją) powinna się od nas
> uczyć takiego rozumienia podstaw budowania właściwych
> struktur organizacyjnych w firmach sprzyjających wysokiej
> jakości relacji m-ludzkich, oraz znakomitych efektów pracy?
>
>
> Jak długo jeszcze to potrwa, vB, to wszechobecne polskie
> gówno, które nas zalało w oparciu o tego typu oceny i opinie
> wygłaszane przez ludzi uprawnionych nie wiadomo przez
> kogo do ich głoszenia jako "prawd objawionych" społecznie?
>
> Jak długo to jeszcze potrwa?
>
> Co jeszcze musi sie stać?
> Czy jak wyjadą stąd już wszyscy "niewłaściwi" z punktu widzenia
> twojej tezy i nie pasujący do polskiego gówna, to wtedy będzie
> odpowiedni moment, aby odkryć, że kryteria leżące u podstaw
> poziomu rozwoju społecznego są gówno-prawdami?
> Wtedy będzie to dla ciebie jasne i oczywiste?
>
> Ciekaw jestem. :)

Nie mam pewności czy wyczuwam dobrze emocje i motywacje będące w tle
tego co piszesz - niemniej spróbuję odpowiedzieć na to co "w tle" -
najwyżej się nie zrozumiemy.

-------

To co napisałeś brzmi jak obrazanie sie na rzeczywistość.

Jeśli chcesz robic karierę w Polsce, musisz nauczyc się nie tylko fachu
ale i umiejetności wchodzenia w "układy".

Jesli nie potrafisz nauczyć się "wchodzenia w układy" to dokonujesz wyboru:

Jeśli jest jakieś miejsce na tym świecie, w którym będąc tylko fachowcem
mogę zrobic karierę to tam jadę. Ale nawiasem - coś jeszcze podpowiada
mi doświadczenie: bardzo trudno jest uciec przed samym sobą - nawet
jadąc na drugą półkulę.

Jeśli widzę, że nie dam rady - to zostaję i zaciskam zęby. Mogę mieć
pretensję, że świat/Polska nie jest taki jaki bym chciał, ale niektórzy
twierdzą ze:

"żyjemy na najlepszym ze światów" ;-).

Może jednak mają rację?

I kto w takim przypadku powinien sie zmienic?

pozdrawiam
vonBraun