Użytkownik "Barbara Kowalewska" <b...@N...poczta.gazeta.pl>
Użytkownik "Inwalida" <i...@a...net>
Użytkownik "Jacek Kr" <j...@h...com>
Użytkownik "Jacek Kruszniewski" <j...@p...pl>
Użytkownik Piotr M :- <p...@p...onet.pl> w
2...@p...onet.pl... napisali:

> Jacku zgadzam się z tobą w 100 procentach skoryguje tylko to co
> napisałeś jeśli chodzi o wykształcenie co najmniej średnie to każdy
> powinien mieć czy ON czy sprawny. A my żeby osiągnąć to
> samo co sprawni powinniśmy mieć minimum licencjata/magistra.
> Co do stereotypów zgadzam się ile ja czasu spędziłem tłumacząc
> młodszej koleżance czemu studiuje :) jej się wydawało ze ja przecież
> nie musze bo mam rentę i mieszkam z rodzicami więc po co się
> męczyć A ja jej na to ze : Z tytułem magistra można kopać rowy
> ( ON sprzedawać marchewki) a jak przyjdzie potrzeba wybudować
> sputnika :) ( wersja dla studentów polibudy:-)
> ) bankowcom poleca się inwestowanie zysków z marchewki :c)

Wykształcenie wyrównuje szanse. Stąd większe nakłady
państwa na kształcenie ON są czymś normalnym. To jednak
nie kończy sprawy. Jeżeli państwo daje/powinno dawać
dodatkowe pieniądze na kształcenie ON to za tym powinna iść
dbałość o zatrudnienie ON by pieniądze wydane na kształcenie
były należycie wykorzystane.

Każdy dąży do tego by lepiej, łatwiej, profesjonalnie wykonywać
swoją pracę. W przypadku ON jest to szczególnie ważne,
ucieczka do przodu daje zadowolenie , ale i sprzyja, ułatwia
podejmowanie pracy przez innych ON. Stąd niepełnosprawni
są skazani na nowatorstwo, wykorzystywanie nowych technik
i wiodących rozwiązań.
Pracodawca mając dobrego pracownika ON łatwiej podejmie
decyzję o zatrudnieniu kolejnego ON.

Tylko ... żeby w życiu było tak łatwo jak mi się to pisze :-((.

Pozdrawiam :-))
Marian L