On Sat, 29 Mar 2003 22:42:43 +0100, "Greg" <U...@o...pl> wrote:

>"Magdalena Chlebna" w news:b650o2$9o9$1@inews.gazeta.pl napisał(a):
>>
>> Poczytaj sobie kiedyś trochę na temat opieki paliatywnej.
>
>A czytalas moze Marie de Hennezel - Smierc z bliska? Jesli tak to co
>sadzisz o tej ksiazce?


EGZAMIN Z CZLOWIECZENSTWA


"Ci, ktorzy maja umrzec, ucza nas jak zyc."
- Maria De Hennezel



Coraz wiecej sie mowi o potrzebie opieki paliatywnej.
Ukazuja sie na ten temat ksiazki, artykuly w prasie,
telewizyjne reportaze. Uwazam za sluszne poruszanie tego jakze
trudnego i bolesnego tematu.

W Europie Zachodniej, a raczej zaweze do Francji, jest to
inicjatywa zdecydowanie nowa. Mam na mysli lecznictwo publiczne
w jego zorganizowanych formach. Opieka paliatywna, inaczej
usmierzajaca jest proba wniesienia bardziej humanistycznego
aspektu w to ostateczne pasowanie sie istoty ludzkiej ze
smiercia.

Za sprawa ogromnego postepu medycznego jak i wskutek
spolecznych przeobrazen ludzie odchodza z tego swiata nie jak
dawniej na lonie rodziny, lecz niemal tasmowo w szpitalnych,
super nowoczesnych i sila rzeczy bezdusznych warunkach.
Ogolocenie aktu smierci z humanitarnego aspektu, zarowno w
psychologicznym jak i socjalnym wymiarze jest uznawane ostatnio
jako nieuchronna konsekwencja - bolaczka cywilizacji, z ktora w
imie pelnych praw czlowieka nalezy walczyc.

Zapewnienie intymnosci, wyjscie naprzeciw prezentujacym
sie potrzebom, oczekiwaniom, ostatecznym rozrachunkom, kontakt
umierajacego z rodzina lub profesjonalistami nastawionymi na
uczestniczenie i psychologiczne wsparcie, zapobiezenie
fizycznemu cierpieniu - wszystko to w leczeniu paliatywnym
brane jest pod uwage.

We Francji powstaja specjalne placowki lub w ramach
szpitali wydzielone oddzialy. Coraz wiecej tez robi sie w
kierunku wyszkolenia kadry pod katem przygotowania do
swiadomego towarzyszenia choremu na koncu jego zyciowej drogi.

Pozwole sobie jeszcze polecic w tym miejscu piekna, oparta
na glebokich psychologicznych obserwacjach ksiazke Marii De
Hennezel zatytulowana "Intymna smierc" (Editions Robert
Laffont, Paris, 1995), w ktorej autorka pisze:
"Nawet gdy smierc jest juz tak bliska, ze smutek i
cierpienie dominuja, mozna jeszcze odnalezc radosc zycia,
poruszenie duszy tak glebokie i intensywne, niekiedy - jak
nigdy dotad."
I jako motto ksiazki: "Ci, ktorzy maja umrzec, ucza nas
jak zyc."


Magdalena Nawrocka
www.geocities.com/magdanawrocka