Foxtrot wrote:
>
> Tak to moze byc troche mgliste wyjasnienie, ale inna konsekwencja praw
> mechaniki kwantowej jest nieprzewidywalnosc ukladow kwantoeych (byla na ten
> temat dyskusja bodajze zeszlego lata). Mam na mysli taka prosta sytuacje:
> jest atom i udeza wen foton wzbudzajac go. Mechanika kwantowa podaje rozklad
> prawdopodobienstwa ze atom ten wyemituje foton w takim to a takim kierunku i
> po takim a takim czasie nie stwierdza jednak jaki to bedzie kierunek ani
> jaki czas.Jaki z tad wniosek ?? Ano taki ze atom nie jest objektem do konca
> przewidywalnym a wiec tymbardziej duza zbiorowosc takich atomow jak jest
> dajmy na to muzg czlowieka.Jest to wlasciwie to samo zjawizko co
> nieoznaczonosc (w kazdym razie bardzo wiele jedno ma z drugim wspolnego) ale
> duzo lepiej pokjazuje to co Penrose chcial powiedziec (ksiazki nie czytalem
> wiec nie twierdze ze nie ma w niej lepszych przykladow).

Powtórzę, bo właściwie 'gryzie' mnie to samo: IMHO błąd twki w tym, że
stawia się znak równości między '_nie_można_ dokładnie/jednoznacznie
określić stanu cząstki' a '_nie_ma_ dokładnego/jednoznacznego stanu
cząstki'.

IMO Penrose udowadnia raczej nieprzewidywalność ludzkich działań
(zob. wskazywany wcześniej przeze mnie artykuł ze storny:
http://www.opoka.org.pl/biblioteka/I/IP/psychologia_
o_duszy.html ), niż
istnienie wolnej woli (które zresztą można obalić nie zagłębiając
się w mechanikę kwantową; patrz: Erich Fromm "Serce człowieka" rodz. pt.
"Wolność, determinizm i alternatywizm").

> Prawda ze w swietle tych faktow taka koniecznosc wydaje sie istniec, ale z
> drugiej strony mozna zaczac szukac przyczyn takiego indeterminizmu (mam
> nadzieje ze wlasciwego terminu uzylem) swiata materii.

Oczywiście. Ale nie, jeśli nieświadomym motywem/przyczyną takich
poszukiwań jest (nieco uogólnię) ludzka duma...

Pozdrowienia
Janusz Harasimowicz