On 29 Gru 2007, 04:48, m...@o...pl wrote:
> On 29 Gru, 01:27, Robert <r...@g...com> wrote:
>
> > > > ocena jest sprawa miary wedle której zostana dokonana; miara z kolei
> > > > przynalezna jest mierniczemu, który sie nia posługuje i który jest jej
> > > > twórcą; tak więc ocena jest obrazem twórcy:-))))
>
> > > Obrazem-dziełem czy obrazem-lusterm? :)
>
> > dla zwiekszenia możliwości wyboru dodałbym jeszcze: dziełem-
> > lustrem:-)))))
>
> Bardzo pięknie, to mój typ!
> Tylko wiesz co to oznacza?
> Można nie zauważyć, że dzieło jest kiczem, bo sami jesteśmy kiczowaci.
>
> - JaKasia

jak poprzednio: godne/niegodne albo kicz/ nie kicz to tylko kwestia
oceny/osądu; rodzaj wartościowania wedle okreslonej miary. Tego typu
miarą posługuje sie zdecydowana wiekszośc ludzi. To miara zbudowana na
zasadzie dwubiegunowości: białe-czarne; dobre-złe itd... Stąd wręcz
potrzeba ludzka balansowania pomiędzy jednym a drugim biegunem i to
nie tylko w sferze np ocen i osądów ale także np doświadczanych
emocji. Prawdziwa zabawa zaczyna się wówczas kiedy jestesmy w stanie
wyjść poza ową dualność (albo znaleźć się w punkcie zero pomiędzy
dwoma biegunami). Dlaczego to zabawa? Bo mozna zobaczyć wówczas cały
proces, poznać jego schemat i mechanizmy go warunkujące, możliwe
przyczyny i skutki i możliwe drogi wyboru.
Temat rozmowy tak naprawde jest tylko pretekstem. Rozmowa i rozmówca
są interesujący dlatego, że stanowia inspirację do takich wyjść/odkryć
nie tylko u innych ale także w samym sobie. Rozmowa będąca wymianą
zdań z punktu widzenia dwubiegunowości w szybkim czasie staje sie mało
interesująca i zachodzi potrzeba zmiany watku/tematu ponieważ brak
inspiracji...
Doskonale to widoczne jest w tym wątku: "W ciszy niezadanych pytań..."
ile razy zmieniony został temat? jakie wątki zostały poruszone i jak
one maja sie do tematu? Ilu rozmówców było w stanie kontynuować
pierwotny wątek/temat a ilu go zmieniało na inne? No ale nawet cos
takiego może być interesujące i niesie ze soba sporo informacji.

Robert