> A ja tak odebrałem post autorki rozpoczynającej watek: Lenistwo, pójście
> na łatwiznę, uciekanie od stawienia czoła istotnym
> problemom na rzecz przyjemności, nie obarczając sie przy tym winą.
>
> >
>no i wiedzalam ze tak sie to skonczy wiec spiesze z wyjasnieniami:)
koncepcja doskonalosci zycia jest stara jak swiat i pojawila sie juz pare
tysiecy lat temu ( zainteresowanych odsylam do literatury poswieconej
chociazby budyjskiemu systemowi dzogczen, zen czy tez wiekszosci pism
mistykow czy to wschodnich czy chrzesciajnskich, ale to nie grupa
religioznawcow tylko psychologow wiec na tym koniec:)
w mojej glowie natomiast pojawila sie bardzo niedawno jako efekt dlugich
poszukiwan,wielu lektur ,obserwacji i doswiadczen, intuicyjnie czuje ze
jest dobra (dla mnie) natomiast od strony "intelektualnej obrobki"jest ona
jeszcze dla mnie plynna i w wielu punktach nie zweryfikowana o czym swiadczy
moj post o przygnebiajaca dlugim tytule:) i fakt ze chcialam ja zweryfikowac
wlasnie poprzez dyskusje z wami:) w pewnych punktach obejmuje ona zakres
tematyczny tej grupy, ale w wielu niestety nie, dlatego chcialam ja
zakonczyc w momencie gdy go przekroczyla(patrz post odpowiadajacy na
pierwsza odp. thenaturata).Wszystkie odpowiedzi ktore padly tu z mojej
strony mogly rzeczywiscie zostac tak odebrane choc mowiac szczerze bardziej
obawialam sie zarzucenia mi fascynacji tania psychologia brukowa typu
"uwierz w siebie i stan sie bogaty":)
co do slow ostrej krytyki ktore padly pod moim adresem ,
nie tyle uciekanie od problemow co proba dostrzezenia pewnych pozytywnych
wartosci ktore moga w sobie kryc,ewentualnie rozwiazan w danym momencie
trudnych ale z perspektywy czasu ocenianych jako najlepsze jakie mogly sie
zdarzyc- czesto sie zdarza ze to co postrzegamy jako problem tak naprawde w
efekcie koncowym wychodzi nam na dobre,
wiec jezeli probe szukania plusow w problemie okreslimy jako uciekanie od
niego i pojscie na latwizne, no coz ,cierpmy bezrefleksyjnie dalej w mysl
zasady zycie jest ciezkie i to jest jedyna prawda, dla mnie umysl kreuje
rzeczywistosc wiec zycie jest takie jaka jest twoja percepcja tego zycia.

> Przekonanie o słuszności swoich decyzji "unikania", umiejętność
umotywowania
> tych decyzji i usprawiedliwienia (logicznego i sensownego), głównie przed
> sobą.
co do braku moich umiejetnosci przekonywania innych zgadzam sie:)wynika to
glownie z wielu uproszczen i skrotow jakie musialy sie pojawic jednak to nie
do konca ta grupa jak sie okazalo w trakcie dyskusji co caly czas staralam
sie miec na uwadze,
poza tym oczywiscie jestem leniwa, chetnie uciekam przed problemami jesli
tylko moge:) i usprawiedliwiam sie bezustannie bo jestem jedynie czlowiekiem
a nie Budda:)
a to czym pisze to glownie proby, proby, proby nie zawsze udane,
problem w tym ze koncepcja ta jest tak prosta ze paradoksalnie
najtrudniejsza do zrozumienia, czyli jak to powiedzial jeden z mistrzow zen
"to tak jak ci ktorzy bedac w wodzie, wody wolaja czujac pragnienie"
post sie zrobil dlugi i nie psychologiczny a temat nie zostal wyczerpany
nawet w 1/2 w zwiazku z tym jesli ktos jest zainteresowany zapraszam na
priv. i koncze ta dyskusje na lamach tej grupy .
wszystkim ktorzy odpowiedzieli dziekuje:))
pozdr.
A.