vonBraun pisze:

> Wszystko zaczęło się od tego, że agenci Trenera przestawili
> Panslawiscie gąsiorek z winem. Sprowokowało to XsElkę do rzucenia
> podejrzeń na żonę Pnasla a będąca pod jej wpływem Medea potwierdziła
> te przypuszczenia. W efekcie Maruda się rozwiodła i Panslewiemu
> pozostała tylko Xs.Elka. Wtedy PD nie będący sobą po przegranej
> dyskusji o miejscach zerowych funkcji tak się wkurzył że zepsuł
> sobie dźwięk w komputerze, co uniemożliwiło mu nadążanie za linkami
> do Youtube. Wyeliminowawszy w ten prosty sposób PD, Trener skupił
> się na Xs.Elce, zrozpaczonej wyjazdem dziecka na studia tak bardzo
> że ofiarowała je Trenerowi w zamian za przywiezienie nazad do
> domu (co zresztą od początku było jego celem). Na szczęście CB
> zakończył tą grubymi nićmi szytą intrygę wygarniając wszystkim
> prawdę w oczy. Nikt nie domyśla się jednak kto zmanipulował CB aby
> to zrobił...

jak zwykle, za wszystkim stała hanka. czarny kuń owej międzyludzkiej
gry, ruszała zamaszyście swoimi chrapami, kiedy tylko udał sie jej jakiś
misterny intrygancki majstersztyk. i właśnie kiedy miała diabelsko
zakrzyknąć "hahaha" sprawy przybrały całkowicie niespodziewany obrót.
nie przewidziała, że PD nareperuje swój komputer, z którego będzie
dochodzić okrutna kakofonia. to band ulicznych grajków, na którego czele
stał, okutany w chuSteczkę człowiek, urodzony w czekoladowym mieście,
zwany popularnie "z brązu". z początku nie stroili chłopaki, ale jak się
wzięli do roboty, dało się nawet zauważyć, ze wykonują rytualne
żydowskie tańce połączone z utaczaniem krwi niemowląt szczęśliwie
niewyabortowanych. otaczał ich tłum ludzi o niskich czołach i jeszcze
niższych instynktach. prawdziwe IKB.
-IKB, pomyśleli chłopaki.
-"street musician" pomyślały IKB

- zajrzyjcie do archiwum! krzyknął przechodzący nieopodal człowiek,
skrzyżowanie szpiega z krainy deszczowców oraz aleksandra gie,
kojarzonego ze spółką art-b
- archiwum jest niekompletne! odkrzyknął inny i odleciał. latawiec jeden
jakiś
- hahaha, niekompletne! zaśmiał się ktoś, nie wiadomo kto - duch czy co?!

tymczasem w barze na przeciwko, przy stoliku na którym leżały smakowite
ostrygi, siedział trenR i popijał herbatę, nucąc sobie wyliczankę:
"o mede, o mede, o medeo deo riki tiki, deo deo, riki tiki.."
szukał ofiary...

drzwi baru otworzyły się z łoskotem!
wpadł przez nie z impetem jakiś chińczyk i zbliżył się szybko do stolika
z siedzącym trenerem. z bliska widac było, że ma pokiereszowaną twarz.
przez zapuchnięte i zakrwawione wargi wykrzyczał bełkotliwie:
- sakujami!

trener nie zastanawiał się długo. wprawnym chwytem wyciągnał ze spodni
swoją białą koszulę w rozmiarze xl i zaczłą wycierac mu twarz, rzucając
w strone kelnera pytanie:
- w zwykłym proszku się dopierze?
na to kelner, z uśmiechem i patrząc gdzieś wzwyż, zademonstrował jakieś
prostokątne pudełko i powiedział:
- tylko adamoxx.

w międzyczasie uliczny zespół muzyczny zaczął grać francuski standard pt
"aicha, aicha ecute moi". zastanawiające było to, że każdy z muzyków,
trzymał pod ręką bazzanta, którego jako tego gołąbka pokoju, wypuszczał
co chwila z rąk.
bazyli zwymiotował, ale chuj tam wie, kim na prawdę był bazyli? mógł
sobie zatem wymiotować bez końca. w końcu jest tyle miejsca na tym
naszym kochanym globie, dla każdego coś miłego.

z boku stanęła sobie jakas kobieta w welonie. musiała sie jakos hajtać
niedawno. stała tak i słuchała, liczyła chmury i w końcu powiedziała:
- chłopaki, zagrajcie coś dla mojego eee... taty. miał dziś taki
himeryczny nastrój.

j-23, j-23 tu mistrzu, zadanie wykonane, meldowal przez cb-radio michał,
schowany w niezlustrowanej kryjówce gajowego dębskiego. swój nastrój
poprawiał racząc sie przemysławką.

wróćmy jednak do trenera i jego wyliczanki...
kiedy kończył kolację, jego wzrok padł na ścianę i wiszący na niej krzyż
z jakąś postacią. podszedł bliżej
- hmmm.. to jakiś przybity gość, co za dziwna knajpa...żeby takie coś
wieszać na ścianach, to ma być sztuka?! istne red art, no kurwa mać!

opanowała go czkawka.
- relpp! relpp! czkał sobie bezgłośnie, starając się powstrzymać
zbytnie drganie brzucha.

i wtedy włąśnie podszedł kelner i wręczył mu małą karteczkę.
trener popatrzył w świstek a z jego ust wydobyło się ciche
- yyy....

kelner powiedział:
- to rachunek za gaz. ebo, mój kolega inkasent powiedział, że ma kłopoty
z dostarczeniem panu rachunku, bo nigdy pana nie ma w domu.

trener spojrzał z niedowierzaniem na kelnera i zgrzytnął nagle zębami
- jak to.. inkasent?!

ale kelner odsunął się już na bezpieczną odległość i wykrzyknął:
-ja tylko wykonywałem rozkazy!
i dodał
- a może kupi pan 100 marek?

trener zacisnął usta i mamrotał pod nosem magiczną figurę.
już dziś, już dziś wszyscy poznają jego magiczną moc.
oby tylko jego magiczny szall nie stracił mocy....

--
http://patrz.pl/trener