Aspar nie ma racji, jak sądzę. wypytując tak nagle partnerkę o
przeżycia z przeszłości tylko ją urazisz, a siebie ośmieszysz. nie
bądź nachalny; i tak wykazałeś się cierpliwością, co dla mnie
jest nie tylko podziwu godne, ale wręcz nadzwyczaj ludzko trudne.
pewnie ją na prawdę kochasz i akceptujesz taką jaka jest; ale pewnie
jest aż za tajemnicza, i dlatego pewnie chcesz się o/od niej/o niej
więcej dowiedzieć, żeby jej pomóc... ale być może tylko w przez
ciebie wyimaginowanych problemach?

to trochę inna sytuacja, ale miałem podobnego kolegę w pracy; z
nikim nie rozmawiał, do wszystkich miał dystans. zacząłem się do
niego zwracać per 'co tam gościu?', potem mówiłem do niego 'siema
stary', a teraz jestem na etapie 'witam ziomek'... i wyobraź sobie,
że przez to, że całkowicie bagatelizuje jego powściągliwość w
kontaktach między ludzkich, dzisiaj to on pierwszy do mnie podchodzi i
zagaduje... może jest w tym jakaś metoda.

pozdrawiam