Użytkownik "floren" <f...@c...pl> napisał w wiadomości
news:3c630f5f@news.vogel.pl...
>
> Użytkownik "Basia" <b...@k...net.pl> napisał w wiadomości
> news:a3s4vl$eos$1@news.tpi.pl...
> >
> > Użytkownik "anonim" <a...@p...pl> napisał w wiadomości
> > news:3C592562.1992A65D@pl.pl...
> >
> . Ale jednak
> bez cierpienia nie rozwijalby sie nikt.


Wręcz przeciwnie. Bez cierpienia człowiek rozwija się znacznie lepiej, i do
rozwoju psychicznego konieczna jest sprawność procesów uczenia się a nie
żadne
cierpienie. Liczne badania psychologiczne dowodzą, że małe dzieci / czyli
ludzie w okresie najbardziej intensywego rozwoju / poddane deprywacji
potrzeb, albo zwyczajnie cierpiące somatycznie w chorobach
przewlekłych, np. nowotworowych, rozwijają się daleko gorzej niż dzieci
których nikt nie bije, kaleczy, poddaje hospitalizacji, izoluje od rodziców
itp.
Na jakiej więc naukowej podstawie opierasz powyższe twierdzenie??? Byłybyż
to mądrości wyssane z palca?


Kiedy nie cierpisz, nie chcesz sie zmienic -sprawic, by twoje zycie stalo
sie pelniejsze.


I skąd ten horrendalny wniosek, że życie człowieka cierpiącego jest
pełniejsze? Pełniejsze o co, pełniejsze czego?


Cierpienie jest wiec konieczne do zmian -jesli nie chcesz sie zmieniac i zyc
w nieswiadomej
> szczesliwosci -to wtedy brak cierpienia jest dla ciebie dobra droga


Co to znaczy "nieświadoma szczęśliwość" i dlaczego ona ma być gorsza od
swiadomej szczęśliwości ? Dla każdego brak cierpień w życiu to dobra droga,
a cierpienia można życzyć chyba tylko wrogowi. Niestety, ideą fix jest
uczynienie życia ludzkiego wolnego od cierpień, więc nauki medyczne,
biologiczne i psychologiczne starają się przynajmniej odkryć środki, mogące
cierpienie jednostki zminimalizować. A Ty chciałbyś wyszykować każdemu coś
na kształt indywidualnego obozu koncentracyjnego? Wiemy przecież ze
sporządzanych przez psychiatrów i psychologów "Zeszytów Oświęcimskich" jak
się tam ludzie rozwijali! A jeśli to lektura do której percepcji
intelektualnie nie dorosłeś, to przeczytaj choćby "Medaliony" Nałkowskiej.
Oryginał, nie bryk drukowany dla leniwych matołów.


. Sa
> metody na pozbywanie sie cierpienia. Czasem mozesz przesadzic i potem
> zalowac, ze Twoj rozwoj sie zatrzymal, albo stracil dynamike. A moze to po
> prostu stadium rozwoju?


W Twoim rozumowaniu widać, jak przyjęcie fałszywych przesłanek prowadzi do
całkowicie błędnych wniosków. Gdybać możesz sobie w nieskończoność, tylko
może by tak poprzeć swoje wywody empirią? Ale pewnie żadnego dziecka
cierpiącego na nowotwór złośliwy w życiu nie widziałeś. A może po prostu
porozmawiasz sobie z cierpiącymi ludźmi i wyjaśnisz im sens ich cierpienia?


-moge siebie sam
oszukac -ale nie wymagam ze zawsze bede widzial swoje autooszustwa. Co nie
znaczy, ze
> zeby sie rozwijac, bede sobie pozwalal na odrobine zapomnienia i litosci
dla swoich racjonalizacji.....


"Sam, swoje, siebie, sobie" itp. A wniosek prosty - na początku
cierpienia - czubek własnego nosa!


> Cierpienie ma sens -bo ma cel -uczy -bezcelowe jest nieprzydatne i
przypadkowe. Jesli sie nie nauczysz niczego podczas cierpienia -uciekniesz
od niego -to znaczy ze nie jestes gotow. Nic na tym nie zyskasz.....


I próżno każdy podręcznik psychologii zawiera stwierdzenia: 1.treści
przyjemne, o dodatnim ładunku emocjonalnym są łatwiej przyswajalne, 2.w
kryzysie, depresji bólu, chorobie krzywa uczenia się gwałtownie spada,
3.cierpienie o jakiejkolwiek etiologii ma destrukcyjny wpływ na osobowość i
funkcjonowanie społeczne...Ty wiesz swoje.
Dorrit