W dniu 2011-07-28 12:43, medea pisze:

> Owszem. Pisząc o samoocenie miałam na myśli to, jaki obraz siebie mamy
> zakodowany nie tylko przecież na podstawie własnego oglądu, ale też
> spojrzenia innych - opinia innych o nas samych jako jedna ze składowych
> samooceny. Tego nie da się wyeliminować, zwłaszcza że pierwszą
> "samoocenę" fundują nam inni - przede wszystkim rodzice (to też nazwałam
> "samooceną pokoleniową", czyli ten cały bagaż ocen, w który wrastamy od
> dziecka). Oczywiście z czasem każdy "dorabia się" swojej (w większym
> bądź mniejszym stopniu), bardziej obiektywnej oceny, i jest ona oparta o
> większą ilość "kategorii" (umownie), jest bardziej uniwersalna. Wydaje
> mi się jednak, że ta pierwsza tkwi w nas najmocniej i determinuje jej
> późniejsze zmiany. Ale to już zupełnie inny temat.

Niedaleko pada jablko od jabloni i nie ma w tym nic odkrywczego, jak i w
tym, ze potem komformisci, ktorzy uwolnili sie od ograniczen swojej
samooceny zyja sobie wygodnie w dostatku i szczesciu dzieki temu
ograniczeniu u reszty.
No ale woz sam sie przeciez nie pociagnie.